We zijn nu nog niet zo lang bezig met oppakken sinds de barre winter, maar
Nigel lijkt er weer helemaal zin in te hebben!
We hebben sinds een maandje een instructrice (Ellen Stuart) gevonden die
ons echt precies pakt waar we problemen hebben. Dit kan soms erg
confronterend zijn, maar ik stap altijd met een goed gevoel af.
Qua niveau zijn we ongeveer L2-M1, gok ik, nooit officieël gestart.
Nigel kan z'n oefeningen, ik kan ze ook wel... maar dan is de
ontspanning ver te zoeken en dat wil ik wél als voorwaarde, vandaar
dat we met Ellen ook bezig zijn met basisbasisbasis.
Mijn aandachtspuntjes zijn:
-ik laat mezelf nog teveel op links gooien, dit moet ik oplossen door hem juist wat naar links
in te stellen
-ik zit nog niet op mijn gat in de galop, ik mag best wat meer vertrouwen hebben in Nigel
dat er heus een rem op zit
-ik leg de lat véél en véél te hoog, daardoor word ik onzeker en bouw ik spanning op. Het is
belangrijk dat ik zelf goed dooradem en kijk waar ik heen ga.
-mijn handen willen graag op schoot
Even voorstellen: wij


Aan het begin, hij is nog niet op het achterbeen gezet, wél al lekker aan het sjouwen!

Omstellen in het bochtenwerk. Hier moet ik omhoog kijken!




Charmant sta-moment
, lekkere aanleuning 


Even vertrekken
En toen... oefenen met de galop!
Dit gaat goed, we hebben vandaag geoefend met aanspringen, tempo controleren, compact blijven.
Dit deden we elke keer op de diagonaal, als een soort 8. Ik dacht, laat ik eens een wisseltje proberen,
kijken of hij nog weet wat de bedoeling daarvan is... en jawel!

Aan komen galopperen..

En om!
Dit gaat natuurlijk wel ten koste van de ontspanning, was dus voorlopig een eenmalige actie

Hallo confronterende hand

Wat een kracht in die achterhand...

En tot slot... de juf

Ellen, bedankt!!

Ja, inderdaad!
.
Eerlijk is eerlijk, ik vind het nog geen L2/M1 niveau, maar dat kan ook een momentopname zijn


Sorry, rotstreek van mij om net die foto te pakken, maar ben echt even benieuwd wat hier gebeurt