hestejente schreef:Been, been, been. Houd je been eraan in overgangen, als je alleen met je zit en teugels een overgang rijdt stort je paard steeds voorover. Rijd haar actief, ze moet goed reageren op je beenhulpen. Als ze eens wat te snel gaat is dat niet zo heel erg, liever te hard dan dat ze gaat lopen sloffen. Je kunt als je het tempo te hoog vindt toch gewoon een ophoudinkje geven? De volgorde is dan: been, ophoudinkje, los. Met los bedoel ik dat je niet de teugels moet blijven vasthouden, wanneer ze reageert op je ophouding open je je hand weer. En steeds wanneer je een ophoudinkje wil gaan geven geef je eerst been, zodat de achterkant er goed bij blijft.
En verder inderdaad veel overgangen, wendingen, schijnovergangen en tempowisselingen.
Wat bij mijn paard goed heeft gewerkt is draven en, toen hij sterk genoeg werd, galopperen aan een lange teugel. Ook dan actief doorrijden. Is goed voor hun evenwicht en buikspieren, en die hebben ze nodig om zichzelf te kunnen dragen zonder voorover te kiepen.
Erg bedankt voor je reactie! Ik hou denk ik toch inderdaad te veel vast als ze te hard gaat. Dus even kleine ophouding en dan meteen los?
Ook galopeer ik inderdaad soms wel eens met lange teugel en dan is ze wel gewoon lekker actief.