Hij blijft echter niet stilstaan bij het opstijgen en stapt achteruit en soms vooruit telkens ik mijn voet naar de stijgbeugel breng. Ik heb het paard al sins hij een jaarling was en hij heeft nooit slagen gekregen noch ernstig berispt geweest omdat het niet nodig is. Eens ik dan aan het opstijgen ben stapt hij gewoonlijk nog enkele meter en dan stopt hij. Het is een vorm van verzet maar zonder echt stout te zijn maar ik vind het gevaarlijk als ik met een voet in de stijgbeugel sta en meneer stapt verder.
Soms ga ik gewoon mee achteruit en tenslotte stopt hij dan toch ongeveer. Heeft iemand een tip?
Zou ik hem een beloning geven eens ik erop zit zodat hij er de volgende keer op wacht?
) Het is gemeten dat als je opstapt de rug van het paard een enorme klap krijgt. Je trekt je aan de ruggengraat omhoog, deze wordt opzij getrokken door het zadel ofzo. Het maakt niet uit hoe voorzichtig je het doet, de belasting blijft heftig. De tweede klap krijgt het paard als je in het zadel landt. Ik wist dat het slecht was, maar ben na het artikel nog voorzichtiger geworden.
Het paard zal dan evengoed stil moeten staan naast het krukje, het leert het dus wel. Daarbij zal je uiteraard iemand om hulp moeten vragen, belonen, en de dingen die iedereen noemt moeten doen. De ruiter zal niet verleren om zonder kruk op te stappen. Ik stap zelf nog net zo makkelijk op zonder opstapje als dat moet bij een buitenrit of vreemde bak...
) want moet ik trekken als een gek om erop te geraken en dan kan zoiets echt wel nadelig zijn voor de paardenrug en ook voor je zadel want je zet elke keer druk aan een kant van je zadel. En idd, of je nu vanop de grond of vanop een krukje opstapt, dat verandert niets aan het feit dat je paard moet blijven staan, dat heeft eerder te maken met gehoorzaamheid...