Maartje1990 schreef:Ik zag dit topic weer omhoog komen, had al heel lang niet meegelezen. Mag ik vragen wat de reden is dat je een hoefsmid laat komen terwijl je zelf opgeleid bent tot hoefbekapper?
Omdat hij simpel gezegd niet genoeg hoef heeft voor wat hij nodig heeft. Ik denk dat er door alle hoefzweren en verkeerd bekappen voorheen, teveel aangetast en beschadigd is in de structuren binnenin en hij moeite heeft het terug goed te groeien. Nu alles qua management en voeding klopt, weet ik ook even niet meer wat ik kan doen om zijn hoeven te helpen. En ik denk dat we in een cirkeltje zitten. Ik ben nog niet super ervaren natuurlijk, en er zijn ondertussen zulke interessante nieuwe dingen ontwikkeld in Engeland wat betreft hoefzorg en bescherming, dat ik die nieuwe smid wel eens zou willen spreken erover
In de tussen tijd houd ik zijn tenen kort en afgerond, klein beetje hiel, kwartierboogjes ivm scheurtjes in de kwartieren en bekap ik amper de steunsels (die er niet lijken te zijn). Ik snijd van de straal vaak alleen de zijkant zodat er niet te veel modder etc in vast blijft zitten (rotstraal). Ik bekap elke 3-4 weken. De wandhoogte hoef ik vaak niks aan te doen want die is er amper...
Maargoed, er is onder andere een bepaalde spier nu verkeerd gebruikt. Deze spier is erg groot en loopt door praktisch zijn hele lijf maar hij is misvormd bij zijn schouder (volgens phsio dan). Hij is ook vaak op de voorhand en dat helpt niet als je de voorhoeven wil verbeteren. Dus we werken aan de achterhand. Maar de voorhand heeft denk ik ook een steuntje nodig, voor mijn gevoel moet hij eigenlijk soort van omhoog gelift worden. Daarom heb ik hoefschoenen die hij dag en nacht aan kan, deze helpen ook met genoeg hoef groeien omdat hij minder afslijt dan, maar ze vertragen wel de afwikkeling, wat weer nadeling in locomotie is. Dus.... denk ik eraan om flexbele plakschoenen te proberen, tijdelijk, zodat we de cirkel kunnen doorbreken en we die schouderspier tot rust kunnen laten komen Ik ben niet anti ijzer voor tijdelijk, ze kunnen best een goed hulpmiddel zijn.
Zijn hielen zijn nog altijd ondergeschoven, zool plat en ik denk ook dun want de straalgroeven zijn heel ondiep. Wel zijn ze een stuk minder brokkelig want de wandkwaliteit is al een stuk beter dan vroeger, en hij draaft prima op het harde.
Deze bobbel in de spier bedoel ik.
Wispeltuur schreef:Wat leuk om weer wat van jou en Harvey te horen. Ik vond het toen der tijd zo jammer dat je stopte met posten in het topic.
Fijn om te horen dat jullie eindelijk een fijn plekje en een goede draai gevonden hebben. Op naar vele veilige kilometers buiten!
Dank je, het gaat inderdaad heel goed zo
Leo schreef:Onwijs leuk om weer een update te lezen!
Je eigen plekje is zo gaaf! En zo goed dat Harvey sindsdien geen DA meer heeft hoeven zien!
Nu hopen dat het Trekker zadel voldoende zekerheid geeft met rijden zodat jullie daar ook verder in kunnen gaan met vertrouwen opbouwen
Het zadel ga ik weer verkopen die schouder spier/bobbel zit in de weg bij de kniewrong zeg maar en de singelstoten komen niet lekker uit daardoor. Ik dacht nog met een speciaal soort singel het op te lossen maar ik wil ook niet teveel knutselen. Plus, Harvey kijkt iedere keer best kwaad als ik 'm opzadel met dat zadel
MissWeenie schreef:Jaaaa wat leuk dat je weer post, jouw zoektocht met Harvey en hoe je erin staat doet me zo aan de mijne denken, dus las altijd graag mee! Wat is nu de reden van de magnesium die je geeft? Tegen stijfheid of voor Harvey z’n rust? Of een combinatie misschien?
Magnesium werd aangeraden door die voedingsmevrouw omdat de grond in de UK en ook bij ons op het eiland vaak te kort heeft aan magnesium. En magnesium is een heel belangrijk minderaal, voor zoveel dingen, maar het schijnt ook bij velen te helpen tegen de symptomen van hoofdschudden bijvoorbeeld
Cera_D schreef:Wat een fijne update zeg! Ik ben zo blij voor jullie dat jullie eindelijk een beetje de goede kant op gaan.
Gaat het ook al beter met de spanning die Harvey opbouwde?
Zeker, hij is afgelopen jaar een stuk volwassener geworden, zeg maar En ik ook
Af en toe denk ik wel dat onze stal te rustig is, en dat hij dus de kans mist om te leren omgaan met meer prikkels, maar aan de andere kant, iedere plek heeft zo wel wat We zijn afgelopen maanden vaak op de weg wezen wandelen waar je 60 km/h mag (zonder fietspad of berm ernaast!), en dan is het maar hopen dat iedereen afremt Gelukkig doen de meesten dat, maar zo hebben we dus ook prikkels haha. We zitten ook op het land van een schapenboer en regelmatig stiert er een quad de heuvel op, soms met een roedel border collies erachter aan, en dan komt er later ineens een kudde schapen naar beneden gerend. Ze knippen ook staarten van schapen direct naast de wei. Dus ach, ik heb mezelf nu tegengesproken. Hij mist geen extra prikkels hoor
Maartje1990 schreef:Oh over dat eigen plekje had ik helemaal heen gelezen wat super fijn! Kan je dochter tenminste met je paard lopem
Whaha, nou inderdaad. Vorige week heeft ze op Harvey gereden, in draf, zonder beugels en met 1 hand Hadden we niet mogen doen op de vorige stal! En de shetlander die we nu hebben, die in de ogen van de vorige stal dus een betere optie zou zijn voor haar... Dus niet! Wat een oliebol In het begin, als we ze samen naar de wei brachten liep ik met de shet, en mijn dochter met Harvey Hij steigerde wel eens tegenop de rug van mijn dochter of rende gewoon tegen dr aan, als zij hem ergens heen leidde, en dan werd ze er bang van. Dus ik liep vaak met hem. Het gaat inmiddels beter, ze groeit en wordt zelfverzekerder en durft nu strenger te zijn tegen de shet en is er minder bang van. En hij is zich ook beter gaan gedragen door het bij ons zijn inmiddels. Hij was opgevoed op schoot bij de boer, dus is zich niet heel bewust van persoonlijke ruimte van mensen e.d. Hij is nu net 4 jaar, dus hij heeft nog wel het eea te leren hoor, maar het gaat al beter
Manadeluca schreef:O wat fijn om te lezen dat het goed met jullie gaat, ook zijn jullie enorm gegroeid naar elkaar. Super.
Thanks