
Mijn man en de jongste omgepraat om een lekker stukje te gaan wandelen. Met hond en paard natuurlijk.
Dus op naar de stal. Paardje gepoetst en opgezadeld en aan het lijntje meegenomen. Ze was al een paar keer aan de lijn de bossen in geweest en de laatste twee keren was ze al redelijk op haar gemak.
Ik mijn zoon opgejut van 'ga er toch op' 'is goed voor haar en voor jou'. Dus voorruit, hij erop.
We zijn wel twee uur wezen wandelen, maar jammer genoeg geen Wilson gevonden.
Al met al heeft Peter zich goed vermaakt op de rug van Dusica. Hij heeft echt moeten rijden, want anders houd ze geen constant ritme aan en had ze veel meer rondgekeken.
Als er toevallig bokkers zijn die in de buurt van Herpenduin wonen? Kunnen jullie je ogen open houden voor een wit-bruine jachthond die luistert naar de naam Wilson? Hij heeft een chip.