

Sarabande was toen helemaal groen. Iedereen die mij gevolgd heeft weet dat ik geen voorstander van te vlug en te jong ben, maar Saar moest bijkomen van de gevolgen van een trap van een ander paard dus was ze er ook niet eerder aan toe. Jeanette heeft ondanks kou, regen etc Sarabande heel zorgvuldig op deze stap voorbereid. Dus bij die africhter in een vreemde omgeving zadel op, geen enkel probleem, aan de longe geen enkel probleem, los en met bungelende stijgbeugels die tegen haar lichaam aan sloegen, ook dat was een eitje. Dat is duidelijk het gevolg van de goede zorgen en het vertrouwen waarmee Jeanette haar alles aangeleerd heeft. Die man erop vond Sarabande ook niet erg, alleen ook nog lopen met die man, dat begreep ze niet helemaal. Maar toen ze dat ook door had zag ik tot mijn niet geringe fokkerstrots dat ze zelfs met dit voor haar onbekende gewicht haar geweldige achterbeen gebruik behield. Na afloop was iedereen tevreden, alleen de ruiter zei dat ie niet goed met haar kon "praten". Daar schijnt een artikel in de Hoefslag over te staan
