Toen werden er paarden binnengehaald van de wei. Dat verliep niet helemaal vlekkeloos. Ik hoorde alleen hoefgetrappel op het gangpad en een paard buiten heel hard gillen. Karan groeide geloof ik wel 20 cm. Nek erop en dribbelen en hinniken. Dan weer erg hard weg draven etc. Ik dacht even ik spring eraf. Maar dacht toen "nee ik moet mijn angst overwinnen" dat heb ik dus gedaan. *me trots*
Ik heb wel extra lang gestapt. Maar goed toen kwam dus die pony binnen. Karan vond dat erg leuk en wilde er steeds naar toe. Of bij het passeren ook in stap gaan. (Milan stapte op de binnenhoefslag)
Zo dacht dat ik toen alles gehad had. Gingen ze in de kantine nogal luidruchtig met het tafelvoetbal spelen. Dus Karan elke keer in die hoek weg sprinten.(maar hij kwam meteen terug hoor) later was hij er redelijk aan gewend en kon ik gewoon verer rijden.
Tijdje lekker gedraafd en ook nog rustig gegallopeerd.
Karan is erg braaf maar er moet niet teveel ineens gebeuren.

Oh ja Caitlin(verzorgster van Pinky van Pinky-girl) heeft op Karan uitgestapt. Hij liep ongeveer recht naar Milan die net even stilstond en begon rustig met kennismaken(snuffelen) ik nog roepen dat het niet mocht maar ze trok echt aan een teugel maar kreeg hem niet weg.*grinnik*
Al met al weer een fijne dag