Geplaatst Ondertussen kijk je nu de tweede dag wat rillerig terug. Ik weet weer dat terwijl ik met de pannetjes water bezig was en het vuur overal vandaan omhooglekte ik steeds dacht, O waar laat ik de paarden!!!
Na dat ik de brand geblust had probeerde ik man te bellen maar die nam de eerste keren GSM niet op.
Dus aankleden, maar 8 uur nog stikdonker en de elekstriciteit natuurlijk uitgevallen
Dan maar met een zaklantaarn de douche in, waar de verwarming ook uit was dus. Terwijl in onder de douche stond verminderde de zaklantaarn en net toen ik mij in het donker had aangekleed ging mijn GSM. Man kwam eraan. Raar toen stortte ik inelkaar kreeg een shock en ben snel naar bed gegaan. Daarna kwamen de hulp, de dokter, man die de jonge paarden nog moest voeren en van water voorzien.
Alles komt altijd samen.
Het gaat weer goed nu, zelfs onze Duitse Dog eet weer. Ik ben de hele morgen in de weer geweest om her en der water en voer te brengen, doe er wat langer over dan normaal.
Mijn gezicht is wat streperig hier en daar wat blaren, hand iets slechter en ik heb een heel nieuw kapsel. Maar als ik de plafondlamp zie, zeker drie meter hoog, waarvan de kap helemaal opgekruld is, begrijp ik dat ik toch een speciaal beschermengeltje gehad moet hebben.
Ik hoop dat je niet al te veel pijn hebt of krijgt aan je verwondingen. Het zal nog wel een tijdje duren voor je echt over de schrik heen bent.