Ik was aan het rijden, ging heel goed, lekker los en gehoorzaam, gingen ze in het weiland van de buren de hooibalen opstapelen. Nou wordt mijn paard steeds stress bestendiger, dus zowaar hij bleef gewoon aan het werk. Maar naast en achter de bak staan ook paarden in het land en in het land achter het land achter de bak
ook. Die zijn van een handelaar. (die rondom de bak horen bij ons) Ging een van 'onze' paarden toch lekker uit zijn dak door het gedoe met de hooibalen, de rest die bij hem stonden meteen meedoen natuurlijk, fun, het paard achter de bak ook staart erop en gaan en de paarden van die handelaar ook, dussss, die van mij ook! Alleen stond de rest in de wei en was ik aan het rijden. Ze hielden gewoon niet meer op en ik ken mijn paard, als hij te lang doorgaat gaat hij over de rooie en weet hij zelf niet meer wat hij doet.
Het enige wat ik kon doen was hem stilzetten in het hoekje van de bak waar hij altijd naar toe vlucht en daar blijven staan tot de rest uitgeraasd was. Daar sta je dan met je Z paard, banketstaaf in een hoekje te wachten tot het sein weer op veilig gaat
Maar ja zo is hij nou eenmaal en als hij doordraait wordt hij echt gevaarlijk, dus geduld is een schone zaak.
Toen alles weer rustig was heb ik nog wel gewoon lekker gereden hoor. Maar ik had mazzel dat het zo'n mooi weer was, als het koud was had ik hem niet zo'n tijd stil kunnen laten staan, want hij was natuurlijk al een beetje warm en had ik de bak uit gemoeten.
Ach ja, dit soort dagen zijn goed om te zorgen dat je geen kapsones krijgt.