De volgende dag werd ik weer gebeld; het ging heel slecht met sjors, hij ademde zwaar en lag nog steeds hetzelfde. Ik ben er weer heen gegaan en toen ik aankwam hinnikte hij naar me

Ik snap er niks van..... sochtends liep hij nog en smiddags was hij verlamd...
1 januari 2003 ongeveer 5 over 12.
Lieve sjors.
Ik zal je heel erg missen. Al die leuke tijden die we samen hebben gehad, al die dingen die ik tegen je kon vertellen die ik aan niemand kwijt kon. Waarom nou jij? Je hebt het niet verdiend en was nog veel te jong. Nou kleine smeerlap rust zacht, ik houd van je en zal je nooit vergeten.
Charlotte, jij ook heel veel sterkte
