Ze staat 2 minuten lopen van me thuis.
Ze is heel leif.
Haar eigenaar is in juni/juli overleden.
Nu verzorgt mijn vader haar ook.
Hij mest haar smorgens uit,en geeft haar eten voordat hij naar zijn werk gaat.
Ik kom smiddags uit school en geef haar eten en na huiswerk maken savonds, krijgt ze nong een keer eten.
Ik verzorg haar nu al bijna 8 jaar.
Ik mag komen wanneer ik wil, rijden wanneer ik wil.
Als ik zou willlen haar meenemen op vakantie.
Ik besef me nu gewoon opeens hoe blij ik mag zijn met mijn leven.
En met mijn ouders en met lasagna.
Ik zit soms te hopen op zo een sportpaard.
Maar dat hoeft voor mij nog niet zo snel, laat mij nog maar lekker gelukkig zijn met lasagna, mijn beste vriendin.
I love Lasagna : 4-ever: en dat we nog lang samen mogen zijn
