En ik moet zeggen ik ben zeer tevreden. Patrick had niet echt een stokpaardje maar iedere combinatie werd op het zwakke punt geholpen. Ik ga maar even uit van mijn geval.
Max is erg loperig en voorwaarts van zichzelf maar daardoor kom ik vaak niet echt aan rijden toe en is het tempo niet echt onder controle. Ik moest dan ook in draf op een volte waarbij ik hem wat extra rond moest instellen en dan het tempo verlagen, naar heel langzaam draven toe tegen stap aan waarbij de achterbenen flink aan het werk gezet moesten worden. Daarbij wel de hals op lengte houden. Pas als hij bijna stapt weer een paar passen wegrijden waarna het geheel herhaald wordt. Op deze manier had ik veel meer tempo-controle en kon ik zowaar het achterbeen extra activeren. Bij het voorwaarts rijden bleef hij mooi over de rug gaan en maakte grote tactmatige passen. Een goed uitgangspunt dus om mee verder te trainen.
Bij het aanspringen vanuit de stap wordt Max nogal wat zenuwachtig en gaat wat lopen zoeken. Hierbij moest ik met hem met het binnenbeen iets naar buiten zetten (schoudervoor), op de buitenteugel nageeflijk houden en op het moment dat hij goed nageeflijk is aanspringen waarbij de druk op de buitenteugel heel goed gehandhaafd moest blijven. Op die manier voorkwam ik dat hij over de buitenschouder weg loopt en ontkomt aan het gebruik van het binnenachterbeen. Hij werd er wel een beetje 'heet' van maar hij sprong heel mooi gesloten aan zolang als ik maar mijn buitenteugel eraan hield. In de galop het zelfde verhaal, terug laten komen op de buitenteugel en de aanleuning herstellen door voorwaarts te galopperen. Gelukkig had ik gisteren in de les met mijn 'vaste' instructrice ook al aan de druk op de buitenteugel gewerkt en is lengte in de hals houden een vaste kreet van haar, dus het geheel liep vloeiend in elkaar over.
Ik heb weer een paar hele fijne momenten mogen voelen en dat is toch waar je het voor doet nietwaar (ik althans wel

