Ik stond daar wel even van te kijken. Ik heb niet anders gedaan zou ik bijna zeggen. Ik was twaalf en kreeg een 3,5 jarige Aram-zoon onder mijn gat geduwd (zie profiel, de vos

Daarvoor had ik op de manege al op een 3-jarige hengst gereden. Sterker nog: ik werd gevraagd hem 'in te rijden'. Heb ik wel geteld 1x serieus gedaan want er was zoveel bekijks en commentaar dat ik afgestapt ben met het idee dat het helemaal aan mij lag dat het beest niet wilde galopperen (was de grootste schat op 4 benen, echt waar, deed niets verkeerd). Daarna is het beestje jammerlijk verkloot en gek genoeg lazerde iedereen eraf behalve ik. Natuurlijk is dat een aangedikt pennymeisje verhaal van een 12-jarige (75% van je herinneringen verzin je er later bij). Maar met mijn Joop is ook alles goed gekomen. Die leeft nog en we kunnen er inmiddels aardig wat meer van.
Wat is er dan in godsnaam verkeerd an om een 13-jarige op een groen paard te zetten? Ik vond het super (ondanks de blauwe plekken). Mijn zusje mocht als 9 jarige aan de longe op een 3-jarige volbloed hengst zitten (Voltrack, inmiddels ruin, ook in profiel). Beest was een beetje wacko (nog steeds), maar ik zie echt niet in wat daar mis mee kan zijn. We hebben aan hem een enorme kluif gehad, maar ook die loopt nu als 6-jarige al zowat 2 jaar met mijn zusje erop vrolijk rondjes en gedraagt zich vrijwel altijd voorbeeldig. Of dan onze hengst, 7 jaar, mijn zusjes paard inmiddels. Ok, dat is de braafste van het stel zowat en die doet echt geen vlieg kwaad. Als hij loopt te dansen krijgt ze het ook wel benauwd, maar dat doettie vrijwel nooit. Kom nu niet aan met dat dit uitzonderingen zijn ofzo. Ik zet liever mijn zusje erop dan mezelf, zij kan inmiddels namelijk een heleboel dingen veel beter dan ik, ze heeft af en toe alleen nog niet het kunstmatige lef en haar op haar tanden, maar verder kan ze die beesten mákkelijk de baas.
Goed, mijn zusje (bijna 13) kan goed rijden, maar dat kon ik echt niet hoor! Ik was echt een manegeruitertje en ik mocht van geluk spreken als ik weer een uurtje was blijven zitten. Ik mocht niet alleen het bos in (mijn zusje zou dat wel mogen, die is echt heel anders dan ik), het argument was dat de meeste paardrij-ongelukken met 13-jarige pennymeisjes gebeuren. En natuurlijk ligt het aan het kind etc etc, maar ik zet hier thuis echt iedereen op welke knol dan ook. Omdat die hengst nogal dominant is laten we die staan als er vriendinnetjes of neefjes of nichtjes komen, maar eerlijk is eerlijk: die is braver dan de andere arabier.
Echt waar, ik snap niet waarom je een kind van 13 niet op een groen paard zou mogen zetten. Dat is zo ontzettend generaliserend. Ik kijk naar wat er het erf op komt lopen, als het me niet aan staat gaat de stal wat mij betreft niet eens open, maar over het algemeen gaan ze gezellig rondjes rijden. Loslaten is wat anders, maar imho zijn de meeste 13-jarigen wel mans (of vrouws) genoeg om een paard een beetje rond te sturen. Tuurlijk heb je als eigenaar de verantwoordelijkheid en zet je een vreemde niet op een explosief dier, maar dat laat je toch aan de eigenaar over, dat is toch niet aan buitenstaanders?