
Daarna heeft Baduh nog een uurtje in de stapmolen gestaan, en op een gegeven moment begon ie weer babbels te krijgen. Toen ik even weg liep hinnikte hij weer om het hardst. Kreeg bijna tranen in mijn ogen.
Daarna een klein beetje muesli in zijn voederbak gedaan met daarover zonnebloemolie, en toen Baduh zijn stal weer ingedaan. Hij zag er weer vrolijk uit, en nu ben ik weer thuis. Vanavond na het eten ga ik nog even kijken. Maar morgen ga ik niet naar Duindigt. Mijn kerel mag eerst hiervan op adem komen.
