
Ik had het namelijk helemaal gehad met verzorgsters die de meest vreselijke dingen deden. Mijn Shet is hoefbevangen geraakt vorig jaar dankzij een meisje die dacht dat een emmer haver wel lekker voor hem was en zo kan ik nog wel een paar dingen opsommen waardoor ik besloten had er nooit maar dan ook nooit meer aan te beginnen.
Toch ben ik weer overstag gegaan een paar maanden geleden. Er kwam een meisje van 11 aan de deur, samen met haar vader. Moeder reed ook en ik vond het wel heel positief dat de ouders zo betrokken waren.
Okee, ze mest niet uit en bied dat ook nooit aan. Ik moet haar er elke woensdag aan herinneren dat het zadel en hoofdstel schoonmaakdag is maar ze heeft echt hart voor paarden en dat is wat werkelijk telt.
Ze komt trouw en belt af als ze niet kan, ze is heel erg lief voor de pony en voor mijn dochters.
Maar waar ik zelf nog het meest van geniet is als ik zie dat zij zo vreselijk kan genieten van het bezig zijn met onze Gwenn.
Vandaag mocht ze buitenrijden want de bak was bevroren. Dat betekent wel dat ik mee moet fietsen met een halstertouw aan de pony want onze Gwenn gaat graag hard buiten, heel hard en dat kan zij nog niet opvangen. Elke keer als ik haar mee naar buiten neem op deze manier geniet ze met volle teugen en daar geniet ik ook weer stiekum van

Op deze manier is het leuk om een verzorgster te hebben. Het is fijn voor Gwenn want die krijgt meer aandacht, het is fijn voor mijn dochter want die vindt het heerlijk om samen met haar met de pony bezig te zijn en het is fijn voor de verzorgster want die is heel blij met haar verzorgpony.
En het is leuk voor mij want mijn dochters hebben er een grote vriendin bij, de pony krijgt meer aandacht en ik geniet mee van hun plezier!