mijn vader, moeder en ik naar de Drunense Duinen gereden, samen met Rambo. Rambo was mijn vroegere pony, maar
omdat ik te groot voor hem was heb ik afscheid moeten nemen. Ik ging over op Karanto, maar toen hij zijn hoefkatrol
kreeg kreeg ik Rambo terug aangeboden. Ze vonden het sneu voor mij en wilde me graag een fijne zomer gunnen waar ik
lekker met Rambo op pad kon. In die tijd zijn we druk gaan zoeken naar een nieuw paard en deze hebben we dan ook
gevonden: Tamarinde.
Máar Rambo zou dus terug moeten, maar tot op de dag van vandaag staat hij nogsteeds op de weide. Ik de kerstvakantie
ben ik dus voor het laatst met hem weg geweest en sindsdien is hij nog maar weinig gereden.
Ik heb met Rambo de zomer en het na- en voorjaar zoveel dingen gedaan waarvan ik nooit dacht ze nog met hem te
doen. Een paar weken Drunense Duinen, nog wat losse dagen, een aantal keer zwemmen én als klapper op de vuurpijl,
de strandrit van een paar weken terug (iets wat ik nog nooit had gedaan). Ik wil hem bedanken en daarbij jullie een indruk
geven van mijn droom die toch werkelijkheid werd. Geniet fijn van deze foto's.
(Commentaar mag, maar weet dat ik niet meer op hem rijd. Voor mensen die foto's willen zien van Rambo en mij jaren terug,
PB! Ook wil ik even zeggen dat Rambo lease-baar is, PB hier ook maar voor!).

Rambo's lieve en ondeugende koppie terwijl ik opstijg.

Al eventjes onderweg.

De eerste open vlakte. Er liepen andere paarden en dat maakte Rambo nogal druk.

Een kleine pony in een groot gebied.

Ondanks dat hij klein is kan hij werkelijk loeihard. Dit heb ik van de zomer vaak zat gemerkt, zeker toen we
hadden gewonnen van een grote, ruime KWPN'er, leuk moment.

Blijven sturen! (Hierna gingen we tussen een paar smalle boompjes door, gelukkig paste het net).

Daar zijn we weer. Fijn dat jullie keken!
Liefs, Janneke.
en de pony is ook nog eens hardstikke stevig. Gewoon lekker doorrijden
! Ik woon lekker dichtby gelukkig
.