De koop was snel geregelt en de volgende dag werd hij gebracht.

Herrinner me het nog precies en gisteren heb ik het er met meerdere mensen over gehad.
Hoevaak heb ik in het begin wel niet gedacht: ik verkoop hem?
De eerste maand was ie nog braaf, maar toen begon hij....
3 maanden heb ik op hem gereden...

Rodeo ritjes die ik heb uitgezit, moordritten,..
1 april ging hij echt te ver, en toen hadden me ouders helemaal zoiets van: je stapt er niet meer op, we gaan opzoek naar een ander paardje.
Tos zouden we houden en er mee gaan mennen.
Maar ik wilde geen ander paardje... het was Tos!
Meerdere mensen uit de buurt waren geïntereseerd in hem, praatte me aan om hem te verkopen, en allemaal konden ze hem een goed tehuis bieden. Al meerdere boden op hem gehad... maar verkopen? NEE!
3 weken heeft hij in de wei gestaan, en toen ben ik op nieuw begonnen samen met een instruceur. 2 weken lang elke dag een uur rijden, elke dag een uur vechten!
Maar na een maand had ik een ander paardje

Vanaf mei is het alleen maar verbeterd en verbeterd.
Toen ik na 2 maanden niet op de club zijn geweest, weer in de lessen kwam, vroegen er mensen of dit wel dezelfde pony was...
Als ik nu bedenk, dat ik hem bijna had verkocht...
het bijna had opgegeven...
laatst toen ik me inbox aan het legen was, en berichtjes terug las, met adviezen hem te verkopen....
als ik bedenk, dat bijna iedereen alleen maar zei: verkoop hem, je zoekt alleen maar problemen met hem... en dit loopt nog eens fout af...
Vandaag foto's zitten vergelijken...
qua uiterlijk is hij niet echt veranderd (ietsje langere manen) maar zijn uitstraling die is veranderd!

Wat ben ik blij dat ik heb doorgezet

En eigenlijk, moet ik daar iemand voor heel erg voor bedanken
bedanken voor alle adviezen
bedanken voor alle zorg
gewoon bedanken voor alles!
