Maar ik ben toendertijd dus met Jellie gestopt omdat ik bang voor dr werd (beest deed er dus echt ALLES aan om mij dr af te krijgen...).. Laica zou van mij worden, dat is neit doorgegaan, heb op eht laatste moment afgezegd omdat het geen lekker gevoel kwa rijden was.. ze was bang en ik was bang dat ik het niet aankon kwa rijden dus..
Toen we besloten hadden om een pony te kopen (hadden we toen bij laica al gedaan, maar ben nog een tijdje met bon verder gegaan..) zijn we express opzoek gegaan naar een paard dat minimaal L1 dress. had gelopen en rustig van karakter was.. Een paar hele leuken gevonden, maar Ewald kwam tussndoor ook opdagen, een 3 jarige licht aangereden ruin, die nog nauwelijks een half jaartje ruin was, als dekhengst is opgefokt, enz... En toch is Ewald het geworden.. Ewald flikt mij af en toe met het rijden ook wel dingen.. maar ik ben niet bang voor hem.. hoe dat kan weet ik niet.. Ja ik vertrouw hem door en door en ken hem goed. Hij heeft ook 1x flink hoog gebokt, maar daar ben ik niet eens bang van geworden, ik vond het eigenlijks niet eens erg (heb hem natuurlijk wel op zn kop gegeven) maar ik ben niet bang voor hem.. En ik word ook neit bang voor hem als hij schrikt ofzo, heb gewoon 2 weken lang met hem in een bak gereden met bloemen in de hoeken die hij eng vond, maar als hij weg sprong dan voelde ik geen moment angst..
Vind ik toch wel grappig en heb ook wel een beetje iets van dat hij dus echt DÉ pony voor mij is

heeft iemand ook al eens zoiets meegemaakt??
Groetjes Maaike