Geplaatst Ik had met mijn andere verzorgpaard altijd les. Hij ging ''tijdelijk'' (wat uiteindelijk niet tijdelijk was) verhuizen. Hij kwam ergens te staan zonder bak. Dus geen les meer. Halverwege april werd ik door mijn instructrise gebeld en die vroeg of ik zin had om een ander paard bij te gaan rijden. De eigenaresse zou geen tijd meer hebben en er was geen klik met in de bak rijden tussen hun. Ze zei het is een merrie, 11 jaar en er zit een heel slimme kop op. Ik diezelfde week nog gaan kijken. Ik liep 2 dagen in de week stage en toevallig stond zij iets voor mijn stage (lag op de weg).
Ik daar wezen kijken, met poetsen en tutten was ze onwijs braaf. Ze was wel onwijs argwanend. Daarna voor de 1e keer erop. Wat was dat ernstig... Ik was rustig aan het stappen, eigenaresse ging ff weg, vliegt ze ineens keihard in galop. Wat voelde ik me een kleuter, want ik kreeg haar echt niet terug. Ik tig rondjes gegaloppeerd komt de eigenaresse aan en die begon keihard tegen Dioos te schreeuwen daarna stond ze wel weer stil. Ik wilde het wel proberen en mijn instructrise gebeld om te lessen. 2 dagen daarna voor het eerst les met haar gehad, ik kon alleen maar met haar op de volte rijden (richting kleine volte) anders ging ze ervandoor. Ik kwam in de 1e periode 2 keer in de week (had tenslotte ook nog een ander verzorgpaard en die ging toch voor). Doordeweeks zelf rijden en zaterdags les. Het begon afentoe wat beter te gaan. Ze liep nu aan het eind in stap ontspannen.
Mei
Rijden ging nog niet echt denderend, in draf was er nog niet echt wat mee te doen. Ze had een enorme onderhals die ze telkens in de strijd gooide om niet te hoeven werken. Alleen in stap zakte ze afentoe wat
Na een tijdje begon ze ook in draf iets te zakken
Halverwege mei (geloof ik) ging het 'door omstandigheden' niet meer zo lekker bij mijn andere verzorgpaard dus kon ik me volledig op Diosa storten
Met longeren kon je zien wat een mooi beenwerk ze heeft
Na iets meer dan 1 maandje fotoshootje in het wit gehad (rijden ging toen wat beter)
Juni
Ze begon het rijden steeds leuker te vinden (zus erop)
Andere bleef ze onwijs in de maling nemen en bij hun lukte nageeflijk rijden dus niet echt
In ons roze setje
Juli
Ze was onwijs fijn met rijden. Ik had mijn voet zwaar gekneusd dankzij dioos (lief paard). Heb daardoor een paar weken niet kunnen rijden, niet zozeer vanwege de pijn maar ik paste geen schoen (was echt een paar weken bigfoot)
Het rijden ging steeds beter, ze werd een heel fijn paardje om te rijden
Augustus
In het begin van de maand liep ze onwijs lekker.
September
Vanaf nu is Dioos mijn leasepaard.
Ik had 2 onderlinge wedstrijdje gepland. In de week van de 1e wedstrijd was ze onwijs fijn te rijden. Wedstrijdje gehad en ze was onwijs braaf. De punten waren 186 en 178 en een 4e plaats van de 15. Een week daarna was de volgende wedstrijd. Eerste paar dagen was ze onwijs braaf, maar de laatste dagen voor de wedstrijd een ramp. Ik wist echt niet wat er mis was want het ging zooo onwijs goed. Naja goed, dus weer wedstrijd. Met inrijden was ze weer onwijs fijn. Ik de 1e proef in. Ging wel redelijk alleen dat paard naast me in de ring ging er telkens vandoor en was onwijs irritant. Diosa reageerde daarop en daarna ging het niet zo netjes. Ook was ik nog een keer de verkeerde kant op gereden, beetje miscommunicatie met mijn zus
. Daarna de 2e proef en wat ging die goed zeg. Alles ging super. Resultaat mocht er ook wel wezen 199 punten en een 1e plaats, punten van de 1e proef 180 en een 6e plaats.Hierna werd ze echt een ramp ...
Ze ging er alleen maar vandoor ik wist echt niet wat ik moest doen ... Sommige stukjes ging het goed maar dan opeens werd ze helemaal door het lint. Ik heb in die tijd niet zo heel veel gereden want het eindigde altijd met ruzie.
Ik had het een soort van opgelost door 10 minuutjes in de bak te rijden en dan naar buiten. In de bak in stap naar beneden, stukje in draf naar beneden, deed ze dat gelijk naar buiten.
Het heeft opzich wel gewerkt maar het bleef nog erg al ging je langer rijden. Ik heb die tijd onwijs veel last van mijn sleutelbeen gehad. Als ze dan zo ging rennen en ik moest inhouden verging ik gewoon van de pijn. Was er ook nog een keer vanafgevallen (had een ander zadel geprobeerd, liep ze weer wat beter mee maar de 2e keer rijden ging ze ervandoor en zakte het zadel helemaal scheef onder haar buik dus toen lag ik) Wist echt even niet wat ik moest doen, vond het toch even spannend om er weer op te kruipen dus met bijzet geprobeerd. Heb dat zo'n 6x gedaan en dat is echt een goeie keuze geweest.
Daarna moest de bijzet er weer af. Ze had weer iets nieuws verzonnen, namelijk in mijn hand gaan hangen en dan steeds harder. Het was in ieder geval beter dan kop in de lucht en rennen. Ik heb dit samen met mijn instructrise opgelost door haar hoog te rijden, afentoe kwam ze heftig in verzet door heel raar te gaan lopen en een soort van proberen te steigeren (stilstaan en hoofd in de lucht, ze is gelukkig nooit echt omhoog gekomen).
Gelukkig is ze nu weer wat normaler met rijden ook al is de bak nu niet zo goed. Ik wil nu deze maand weer wat meer gaan trainen, wil in januari gaan starten en doe 12 januari mee aan de zegwaard bokaal.
Ik vind toch dat ze er wel wat beter uit is gaan zien. Ze is zeker een stuk liever geworden. Eerst moest ze niks van me weten en als ik kwam keek ze me aan van wat kom jij nou weer doen, nu is ze wat aanhankelijker. Ik weet dat ze op alle foto's een beetje dik is. Ik heb ook afentoe een periode gehad dat ik niet heel veel kon trainen (last van rug, soms niet genoeg tijd, slechte periode met ons, gekneusde voet, gekneusd sleutelbeen) Ook heb ik geen normale foto's van haar want ze is doodsbang voor de camera, alleen met rijden lukt het soms (soms flipt ze helemaal).
En wat vinden jullie ervan
?? 
