Ik heb eens na zitten denken en het blijkt dat er best wel wat spelletjes zijn die wij (al dan niet bewust) doen op buitenrit.
Ik ga zo'n twee keer per week naar het strand, meestal met hetzelfde paard. De eerste rit is gewoon 'voor de lol', de tweede rit hangt er vaak een groep 'ruiters van buiten' achter die graag een strandrit willen maken. Paard en ik weten dus ondertussen wel wat we aan elkaar hebben.
Dit paard lijkt bijzonder goed door te hebben wanneer er een groep achter hangt (en er dus geen geintjes uitgehaald kunnen worden) en wanneer we met mensen zijn die toch wel kunnen rijden.
Voorbeelden van spelletjes en geintjes:
- In galop of draf een grote groep meeuwen opjagen (zoals je begrijpt alleen als er een groep mee is die goed rijdt). Gaan we in stap door de meeuwen heen dan zal mijn paard toch proberen dmv een iets grotere pas oid zoveel mogelijk meeuwen op te laten vliegen (zo stond ze ooit bijna op een duif }> ).
- Vaak na een stukje stap en draf gaan wij een galopperen. Ik draai me dan om in het zadel om de groep te vertellen wat ze moeten doen. 9 van de 10 keer gaat dit goed, maar mocht het paard een lollige bui hebben dan probeert ze in galop aan te springen terwijl ik nog omgekeerd in het zadel zit

- gaan we langzamer dan steek ik mijn hand omhoog (en roep: Hooo, draf of Hoooo, stap). Dit snapt ze uitstekend en meer hulp is niet nodig. Maar.....in de winter, met een groep die redelijk kan rijden wil ze dan ook nog weleens een versnelling erin gooien (en ga ik dus plots harder ipv zachter).
Verder lijkt (is) het ook zo dat zowel het draf als het galop tempo een stuk energieker en vrolijker zijn als we zonder groep op pad zijn of als we een groep hebben met mensen die goed kunnen rijden. Groep met wat beginners mee: paard is bijzonder braaf, tegen het slome aan.
Maw: dit paard houdt wel van een geintje, maar weet ook wanneer het serieus is.
Wiens paarden hebben nog meer dergelijke spelletjes en geintjes? en hoe gaan jullie daar mee om?