Geplaatst M'n fiets werkte niet helemaal mee, band was wat zacht dus ik moest behoorlijk doortrappen, maar dankzij de NS met 5 minuutjes vertraging
heb ik toch die eerste trein gehaald. In Groningen kwam ik mijn zusje nog tegen die haar regenjas nog even terugeiste, maar dat ging niet door
die ging mee naar Ameland!In Leeuwarden nog wat kleinigheidjes gekocht voor de dames, maar ben dit vergeten te geven
Daar in de bus gestapt naar Holwerd en de boot lag er al dus kon meteen aan boord. Op Ameland aangekomen ben ik naar Jantina haar werk gelopen. Even een minuutje gekeken hoe druk ze aan het werk was en toen zachtjes "Jantina" geroepen
Ze heeft haar spulletjes opgeruimd en toen zijn we bij haar thuis wat gaan eten 
Daarna werden we door haar vader en haar broertje naar Ballum gebracht waar Nimber de hele week uithangt. Ze dook op achter Isolda, die daar in een stand de nacht had doorgebracht zodat we vanaf hier een rit konden maken. Gelukkig had Isolda zich erg netjes gedragen die nacht, die mag vast wel weer eens terugkomen
Ook Lodewijk even bewonderd natuurlijk, erg lief koppie, heel leuk paard!
(maarja, dat was al algemeen bekend natuurlijk - oud nieuws) Toen opgezadeld, ik mocht op Lars. Want Lars was zo lief Ten eerste was hij inderdaad zoals Jantina al via PB vertelde erg 'groohoot' en heel nieuwsgierig wat ik nou allemaal deed. Poetsen vond ie wel leuk. Toen ik met het zadel aankwam verstopte hij zich snel weer in de stand met zijn hoofd onder het kuilvoer zo van: "ik ben d'r niet, ik ben d'r niet" Maarja, een paard van 1.75 (ongeveer? Kim?) verstopt zich niet zo makkelijk dus hij moest er toch aan geloven. Truuk 2 was net doen of de singel niet paste, maar dat truukte kende ik helaas en Lars en Nimber waren allebei verbaasd dat het toch lukte die 10 cm te korte singel vast te krijgen.
Toen op pad. Dribbel dribbel..."goh, doet ie anders nooooit hoor"
Isolda was ook lekker druk en Lodewijk liep achter ons te stampen. Weet nu ook waarom hij platpoot genoemd wordt. }>
Toen de duinen in waar Lars het wel even leuk vond om wat bokjes uit te delen
En ze hadden nog ZO gezegd dat ie lief was 
Jantina vroeg nog met een benauwd stemmetje: "je blijft wel zitten he?!" en kon alleen maar zeggen: "ik doe mijn best!" 
Voor het strand de beugels maar een gaatje langer gemaakt zodat ik er niet af stuiterde en al dribbelend vervolgden we onze rit. Op het strand was het helemaal leeg, er was bijna niemand te bekennen. En degenen die er wel waren werden gestrikt om een foto te maken van ons drieën. }> Gelukkig wilden ze wel stilstaan enzo, prachtig statieportret denk ik
Nadat Lars zijn ogen nog een keer uit zijn grote hoofd puilden omdat er WIELSPOREN in het strand stonden (ja, da's heel eng! daar moet je met een grote boog omheen hoor!!) zijn we geloof ik richting de zee gereden.
Lars was een beetje met zijn hoofd aan het schudden dus ik dacht dat hij jeuk had, hij had een beetje een lang teugeltje en ineens PLOF, meneer ging er bij liggen. Dat zachte zand kun je namelijk heel lekker in rollen
Ik kon er net op tijd afspringen en op dat moment begon Jantina te schreeuwen tegen hem, Nimber riep iets van 'geef hem een schop' en Jantina gooide haar zweep al bijna naar me toe. Toen wilde hij wel opstaan.
*ahum* 
wie zei ook alweer dat je met Nimber nooit iets meemaakt 
Toen geprobeerd weer op te stappen (NOG een keer, was er de eerste keer al met moeite op geklommen 
) maar hij wilde niet stilstaan dus Nimber is van Lot afgesprongen en heeft Lars-Lief maar even vastgehouden. Daarna deelde hij nog een rake trap naar Lodewijk uit 
Hoop dat hij er niks aan overhoudt Toen gingen we weer verder, richting zee.
Omdat ik geen nat pak wilde halen omdat ik nog helemaal met de boot, bus en trein naar huis moest ben ik maar met Jantina langs de vloedlijn blijven stappen/dribbelen. Nimber heeft even met Lodewijk in het water gespeeld
Toen zijn we ergens weer de duinen in gedoken en het begon steeds harder te regenen. We reden door een heel mooi gebied, Jantina heeft dan geen bos en hei, maar zij heeft ook een natuur om jaloers op te zijn...
Vanaf daar hebben we geloof ik nog bijna een uur gereden waar weinig raars gebeurd is dus dat slaan we even over. Het laatste stuk in het donker langs de weg terug, dat was echt afzien, we moesten recht tegen de wind in en Jantina en Nimber hadden het koud. Lars hield mij warm met zijn gedribbel.
Af en toe zaten er stukjes stap tussen maar verder was het dribbel-dribbel-dribbel. En nee, dat deed hij anders echt nooooooooooit Hij was half KWPN-half Groninger, dus laten we het er maar op houden dat het KWPN-gedeelte vandaag een beetje druk was. De stukjes stap zijn te danken aan het koelbloedige karakter van de andere helft Groninger. Isolda moest op de terugweg even haar reputatie als draakje in stand houden door weg te springen bij een aanhanger achter een auto. Ging net goed, he Jantina?
Op stal aangekomen (na 3 uur rijden!
mijn zadelbontje en handschoentjes ) afgezadeld en de doornatte jassen uitgetrokken. Jantina's vader was er toen alweer, zodat wij teruggingen naar Nes, Nimber bleef daar. Heb tijdens de rit niet veel met Nimber kunnen kletsen, omdat Isolda en Lars zo'n haast hadden, maar Nimber zei dat ze mijn achterkant kan droooomen, dus ik hoop dat mijn achterkant een beetje een goede indruk heeft achtergelaten.
Ik kan alleen Isolda en Jantina's achterkant dromen 
Vond het erg leuk om Nimber nou eindelijk eens te ontmoeten en natuurlijk harstikke lief dat ik op Lars mocht rijden
1 Februari kom je hierheen voor een rit he? Heb een hele leuke dag gehad, ook Jantina heel erg bedankt voor de gastvrijheid. Heb echt een mooie rit gehad, hoop dat Nimber het ooit nog weer warm krijgt
Ben heel benieuwd naar de foto's morgen en vond het zeker voor herhaling vatbaar!!! Heb veel lol gehad en de terugreis ging ook voorspoedig dus het was een heerlijk dagje!
