Geplaatst Precies een week geleden werd er vastgesteld dat Jerai een ontsteking had vd pees in haar schouder.
Om precies te zijn is het een buigpees, wij hebben zelf ook zo'n pees in onze bovenarm.
Er was ook nog bloed afgenomen voor onderzoek, voordat de echo werd gemaakt waaruit duidelijk werd dat Jerai een peesontsteking had. Het bloedonderzoek was in eerste instantie gedaan omdat Jerai de eerste dag symptonen leek te hebben van spierbevangenheid, een vreemd virus of het kon artrose in de schouder zijn. Het bloedonderzoek is voor zowel spierbevangenheid als een virus negatief. Dit betekent dus dat het 100% zeker dat niet was (maar dat wist ik eigenlijk al na de echo). Dat het geen artrose is was al duidelijk.
Vandaag is het precies een week geleden dat de diagnose gesteld werd. Het lijkt wel veel langer terug.
Elke dag dat ik bij Jerai kwam hoopte ik dat het toch in 1 keer over zou zijn, wat natuurlijk onmogelijk is, dat ze het bij het foute eind hadden en dat het toch iets onschuldigs was. Zelfs met de quadrisol lag Jerai kreunend van de pijn in haar stal
Van de week had ik het idee dat zelfs Jerai het nu op leek te geven, die dappere Jerai die zo hard vocht, ze was zelfs geen schaduw meer van wat ze nog een week daarvoor was. Het doet me vreselijk zeer haar zo'n pijn te zien hebben en niks te kunnen doen.
Ze at steeds minder graag, granen gingen er nog wel in, maar haar hooi at ze niet meer helemaal op. Ik begon steeds meer het idee te krijgen dat Jerai het vechten had opgegeven.
Gisteren was er in 1 keer een omslag, hoe klein ook, er was een verbetering. Jerai at weer goed, ze lag nog steeds veel, maar lag niet meer te kreunen en ze ademde ook weer rustiger. Toen ik haar naar de box naast haar bracht om haar stal uit te mesten, tilde ze haar been weer op ipv het achter zich aan te slepen. Ze begroette me ook weer toen ik 's morgens op stal kwam. En ze gilde weer (het is echt zo'n piepmerrie).
Ze heeft nog een hele lange weg te gaan en of ze het redt is nog maar de vraag, maar gisteren gaf ze me weer hoop. Ze leek minder te lijden dan de rest van de week en ze had ook weer iets van de glans terug in haar oog.
Volgende week moet ik stoppen met de quadrisol. woensdag komt de therapeut kijken en de week daarop begint haar behandeling.
Ik wilde verder nog kwijt dat ik erg blij ben met de steun van mensen hier op bokt en van al mijn stalgenoten. Ik zal binnenkort weer met een update komen en ik hoop dat ze, hetzij langzaam, vooruit zal blijven gaan.
