Geplaatst In alle vroegte kreeg ik een telefoontje van een vriendin, of ik mee wilde naar het strand. Ik wilde dan wel alleen een stapritje, maar dat kwam in orde.
Op stal bedacht ik mij dat ik niet mijn eigen paard kon nemen, want die zou die ochtend op concours gaan met weer een andere vriendin. Ik heb ook sinds de zomer een engels volbloedje die ik zou trainen voor de toekomstige eigenaren. Helaas kon er dus niet veel mee bezig zijn wat betreft rijden, maar de laatste weekjes zat er toch vordering in. Omdat ik hem er toch rond januari uit wil hebben, leek het mij wel een goede ervaring om dit paard eens mee naar buiten te nemen. Dus ik snel mijn vriendin bellen dat ze naar de andere stal moest komen, om ons op te halen.
Stap 1 was de trailer in. Omdat de trailer geen trauma moest worden, betekende dat ik geduldig moest zijn. In het verleden ben ik wel eens een paar uur geduldig geweest, dus hoopte dat dit niet het geval zou zijn. Gelukkig, na een klein half uurtje stond die braaf erop. In een mum van tijd waren we er, dus de paarden uitladen. Dit ging ook goed. Paarden zadelen, ik mijn bodyprotector en helm op, en gaan maar. Uiteraard was die van mij reuze opgefokt, maar goed mijn vriendin heeft een lekkere brede lomperik, dus daar kon ik mijn paard mooi achterparkeren. Het zware duinzand maakt hem moe en al snel konden we op de bredere paden naast elkaar rijden. Toen kwam mijn vriendin met het goede idee om het strand op te gaan
. Dit zag ik alleen niet zo zitten, ik wist niet of ik zelf al fit genoeg was eventuele uitspattingen op te vangen, en ook ivm met de veiligheid van andere mensen op het strand. Heb mij toen stom genoeg toch over laten halen, we zouden gewoon in het zware gedeelte blijven stappen, hij moest er toch ook aan wennen en hij was nu toch heel braaf. Oké dan.. De eerste paar minuten gingen heel goed, we zijn zelfs richting de zee gestapt. Het water was nog wel erg eng, maar hij bleef redelijk normaal stappen. Totdat er een haflingertje met ruitertje ons passeerde, in een heel rustig sukkeldrafje. Die van mij begon te gillen en te bokken en daarna was het zoeeeeffff. Ik weet niet of 1 van jullie ooit een renpaard, tamelijk vers van de baan hebben gereden, maar de galop gaat enorm hard. Dus daar ging ik, in volle galop over het strand 
. Inhouden ging niet normaal, dus heb ik uit pure nood een ruk naar links gegeven en hem het mulle zand in gestuurd. Daar kwam hij weer een beetje tot bedaren. Ergens in de verte zag ik een zwarte stip (van mijn vriendin en haar paard 
) komen aansjokken. Zij moest keihard lachen, ik toen ook wel weer. Maar jeetje ik stond wel een beetje doodsangsten uit, dat paard was zo blind voor alles geworden, wilde alleen maar rennen. Maar verder ging de rit lekker gezapig, dus heb toch wel genoten.Alleen die spierpijn
Hopelijk kom ik morgen nog mijn bed uit, zometeen maar badderen in Kneippolie 
