Geplaatst 
Dus...
Cerise en ik samen met paard Prommis van stal en een ander vrouwtje naar het bos!
Oh als je kon zien hoe blij ze was toen ze daar aan kwam!
Het werd dus echt party-time want ze mocht zelfs van de DA een paar keer in galop had hij gezegd.
Wij in galop... geeft ze een jolig bokje, ik straf haar ("Eh!!
") met schop naar voren erbij en bleef goed achterover zitten en haar hoofd wat hoog houden zodat het niet nog eens gebeurde. Mevrouw had er zo'n plezier in! }>
Gea die Prommis normaal met elastiek buiten reed voor de zekerheid, omdat hij nog wel eens omhoog zou kunnen komen, was deze dit keer vergeten.
Maar Prommis was zó braaf, ze had het gevoel dat het bij hem helemaal niet uitmaakte dat 't deze keer niet eraan zat! Superontwikkeling dus!
Verder viel me op dat ze heel rustig bleef als Prommis ineens stokstijf stond doordat hij wat zag, en in de achteruit ging.
Dan liet ze hem eerst ff kijken, daarna de andere kant op sturen en voorwaarts drijven en een geruststellend en belonend aaitje als hij een stapje deed... blijven praten en dan kwam alles goed... Leuk om te zien hoe goed dat ging!
Er was regen voorspeld, maar we waren vroeg in de middag vertrokken, en merkten daar niets van! Een stralende zon, hier en daar blauwe lucht, we genoten echt...
De tweede galop weer een bok, en nog steeds hoestte ze af en toe waarbij ze me bijna uit het zadel trok.
Maar sorry Cerise, ik laat die teugels echt niet vieren anders zitten we in no time 3 km verder, of liever gezegd jij, en ik lig in een plas te spartelen.
Dat moeten we niet hebben! }>
Verder tussendoor heel veel stappen, want mijn meisje is en blijft verkouden en dus iedere keer weer netjes op temperatuur komen in een stralende zon.
Vond Cerise ook wel leuk, want vrouwtje was erg tolerant na elke galop:
dan mocht ze losse teugel en schuren aan haar benen en happen nemen van gras aan de rand van de paden... en dat zag er lekker uit!!!
Het laatste stuk hebben we bijna geheel gestapt en toen we op de terugweg weer langs die tractor met grote grijparm (hoe heet zo'n ding, die greppels schoonmaakt) moesten, bleef Cerise heel rustig en keek er niet eens naar.
Ze wordt steeds verkeersmakker!
Verbaasde me ook dat ze op de heenweg het eerste gedeelte zich zo super gedroeg: tenslotte had ze 2 maanden stil gestaan, en ondanks lekkere weidegang een hoop energie!
Thuis aangekomen kreeg ze een klein handje met hele speciale lekkere brokjes, voor haar bronchiën, van de Paardendrogist, zei het vrouwtje, en dat het apeduur was geweest.
Het kon Cerise weinig schelen: belangrijkste was dat het superlekker was, en ze wilde alleen nog maar méér!
Maar nee, een appeltje en dan hup de wei weer in nadat ze wat was bijgekomen.
Toen ging het vrouwtje zelf naar huis om bij te komen.
De bedoeling is nu dat het vrouwtje vandaag weer een buitenrit maakt.
Maar die spierpijn? Of dat zo soepel zal gaan?
! Maar je hebt nog een maand of twee voor je eerste wedstrijd toch? Kan ze al die gekke kuren mooi nog afleren... 
