of de dicht bijzijndste boerderij op zoeken, we kozen voor het laatste, zo gezegt zo gedaan, wij de oprijlaan van die boerderij op rijden, komen we bij de boerderij aan, een zootje van hier tot in Tokio, Darmorah deed het bijna in d'r broek een of andere valse hond die aan een ketting te keer ging, (waar we dus vlak langs moesten) ik was onder tussen maar af gestapt om Damoor te kalmeren. Dus ik bel aan bij die boerderij, komt de boer naar buiten en stond mij met een vraagteken boven z'n hoofd aan te kijken
. dus ik zeg zo "weet u misschien van wie die schapen daar zijn??" zegt die boer "ja, van mij" ik zeg "eh er loopt er een los, op de straat" zegt die boer "jaha dat weet ik" dus ik :"oooh, ok ik wilde het even zeggen. Dus die boer bedankt me, en begint over Darmorah: wat een peerd, en heeft die ook een stamboek en doe je er ook wedstrijden mee en waar sta je" dus ik "bedankt, ja nrps (volgens mij snapte ie daar niks van) nee ik rij geen wedsrijden en ik sta daar en daar" en hij bleef maar vragen stellen en ik had echt zo iets van "ik wil nu weg" en Darmorah kreeg bijna een zenuwzinking van die bloeddorstige hond
dus eindelijk konden we verder, en we zijn zo weer op pad en komen langs een andere schapenwei (van die zelfde boer) staan daar ook 4 schapen buiten de wei, maar deze stonden in het land er naast, zich vol te vreten, en niet op de weg, dus ik had echt zo iets van "daaaaaaaag ik ga niet nog 'n keer terug, dat heeft die boer vast wel gezien!" ik kreeg namelijk een beetje de kriebels van die man. Maar goed ik vind dat ik toch wel weer een goede daad heb vericht

