Zij rijd bij de beginners, maar kan wel opzadelen en zo. Zij heeft een vriendin Joyce, maar die durft niet op te zadelen. Dus doet zij het even. Kom ik in stal, staat die arme pony daar, 20 minuten voor de les opgezadeld.
Maar ik was zwaar sjagrijnig door mijn ex-vriend (ook paardjeslover die op de manege rondgraasde) en ik zei maar niks, en ging bij mijn rijpaardje staan. Komt mijn vriendin eraan, en die zegt er dus wat van. Grote bek terug
. Maar ik luisterde alles maar aan
. Zegt ze tegen die vriendin van haar: "Bij Karin (andere instructrise) mogen we tenminste 20 minuten van te voren opzadelen!!!" Dus ik helemaal
kwaad
: Ja waar doe jij nou voor opzadelen? Ga je er een wedstrijdje van maken. Denk toch niet zo aan jezelf, en zadel dat beestje toch pas 5 minuten van te voren op. Zou je het ook niet zielig voor jezelf vinden als je 20 minuten met zo'n idioot zadel en hoofdstel op je rug moet wachten!? Dat kwam er dus heel hard uit...
Maar dit is toch zielig voor dat pony'tje.. Of heb ik het nou mis...
Maargoed, misschien is het wel heel anders gegaan, en was er een samenloop van omstandigheden wat het erger maakt dan het is.