
't Was zo zielig om haar zo pijn te zien lijden, ik kan dat beeld maar niet uit mijn hoofd zetten...

Ik moest naar huis en ze zeiden me dat ze haar plat zouden leggen en de wond zouden hechten, de volgende dag was ze in de kliniek en twee dagen later was ze dood...



Ik vergeet haar nooit en ik mis haar zo...

Is een van jullie ook zijn lieveling kwijtgeraakt? En hoe gaan jullie daarmee om?
Groetjes Patricia, hoeffies van Pardouz en hinnikies van Stevie.