Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-07 11:55

Amando geopereerd aan koliek, iedere dag een stapje verder

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-07 11:55

Hallo,

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Ik begin maar bij het begin.
Vannochtend om 6 uur ging mijn mobiel. Ik was natuurlijk te laat, ik lag nog op bed....
Ik zag dat het een vriendin van stal was. Inmiddels had ze al ingesproken.
Ik hoorde het bericht. Clau je moet nu komen!!! Het gaat niet goed met Amando!

Even stond de tijd stil voor mij, nog licht slaapdronken drong het tot me door.... Amando!
Ze belde al direct weer dat ik echt moest komen. Ik Chris, mijn man, uit zijn bed gemept. Het gaat niet goed met Amando we moeten nu weg!
Inmiddels had de staleigenaresse de VA gebeld.
Toen we op stal kwamen stond Amando in de paddock. Hij wilde alleen maar rollen en was drijfnat van het zweten. Chris en ik hebben hem nog maar net staande kunnen houden totdat de veearts er was. Die was er gelukkig binnen 40 minuten.
pijnstillers etc. Geen verbetering, opvoelen tja zij hij dat voelt niet goed.
Inmiddels begon Amando te stampen en wilde zich , ondanks de pijnstilling, alleen maar laten vallen.

Zo zielig om te zien hoe hij stond te vechten tegen de pijn. Neusgaten wijd opengespert.
We moesten naar de kliniek. hij kreeg een extra pijnstiller en een darmverslapper.
Ondanks dat zo veel pijn en wat een vechter om te zien.

Wagen gehaald, en dan het inladen. En 2 jaar en koliek......
Ik was inmiddels op van de zenuwen en verdriet. Hij bleef maar maaien met zijn benen. Met als resultaat dat hij me , onbedoeld natuurlijk, een flinke mep gegeven heeft achter in mijn knieholte.
hij stond erin binnen 10 minuten na wat trek en duwpoginge. Goh wat is een paard dan toch sterk.

Ik erachteraan met de auto, inmiddels was mijn moeder ook geariveerd om mee te gaan.( als steun en toeverlaat.

Op de kliniek aangekomen, wilde Amando maar 1 ding en dat was die vrachtwagen uit! Hij kwam met een noodvaart, bezweet en dampend uit de wagen. Ik ben samen met mijn man wat meters meegesleurt. Wat is hij toch sterk!
Gelijk richting Operatiekamer. Hij moest eerst gesedeerd worden hij ging compleet door het lint. Zo heb ik hem nog nooit gezien. Wat had hij een pijn!
1 van de medewerkers nam het van me over en ik klapte in elkaar van verdriet. Chris kon zijn emoties ook niet de baas en liet zijn tranen de vrije loop.
Artsen wilde hm onderzoeken maar dat lukte niet. Uiteindelijk ging hij gelukkig plat. Hij werd meteen naar de Ok gebracht.

Alle risico's etc besproken. Die wist ik al. Mijn andere paard Lumorko is ook ooit geopereerd.
Ik dacht alleen maar nee niet weer!

Inmiddels ben ik al gebeld, het is een knoop in zijn dunnen darm. Darmwand etc waren wel wat beschadigd en er was Trombosevorming enzo te zien. Ze wilden wel met de operatie doorgaan.

Nu is het belangrijk dat hij goed uit de narcose komt en wil gaan staan. Als dat zo is dan zullen de komende dagen nog erg kritiek zijn. De darmen moeten natuurlijk weer op gang gaan komen.
Ik wordt nog gebeld als hij weer goed staat.
Ik ben nu net thuis, even gedouched pfff ben zooo moe.

Ik moest het even kwijt, terwijl ik nu aan het wachten ben op het telefoontje. We duimen voor hem en iedereen die nauw betrokken is hier op stal duimt mee.
Ik hoop maar op wat beter nieuws...............

Laatst bijgewerkt door Marije_jiplover op 20-07-07 10:12, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Op verzoek van TS titel aangepast