Geloof het of niet, ik heb echt genoten van mijn bosritje vandaag! Het weer was 3 x niks, maar het deed me allemaal echt niks. Navy was heerlijk voorwaarts, en bleef zelfs na 20 km nog trekken, of ze nou eindelijk een sprintje mocht trekken..
Die heerlijk zoete geur die er hing, de blaadjes die al vielen, heerlijk!! Was ik echt even aan toe.
Omdat ik binnenkort weer bitloos wil gaan rijden, en het liefst niet op een hackamore, maar een bosal/halster o.i.d ben ik vandaag ook gelijk even gaan proberen hoe dat gaat worden. Een tijd terug hebben we met hackamore gereden, maar nadat die kapot is gegaan heb ik geen nieuwe meer gekocht. Omdat ik het niet aan durfde gelijk zonder ook maar iets te vertrekken heb ik gewoon mijn hoofdstel ingedaan, en mijn teugels aan d´r neusriem (ik heb zo´n bonfire-neusriem, dus zaten er handige ringtjes aan) bevestigd. Ook nog teugels aan het bit, voor het geval dat..
Ze reageerde hier 100x beter op dan ik verwacht had. Duidelijk minder dan op een bit, maar dat komt nog wel. Maar liefst 3x is ze er namelijk vandoor geschoten, en dan duurde het een poos voor ik ´r weer terug had (probeer maar eens met 60
km/u de teugels die om d´r nek zwieberen te pakken..). Wel weet ik nu dat het het waard is om er veel tijd in te steken.Ook voor de 2e keer met mijn hartslagmeter gereden. Geweldig ding
De eerste keer ging wat minder, de onder-en bovenwaardes waren toen nog gericht op mensen, maar nu dus op Navy, en dat beviel heel wat beter (minder gepiep..).Uiteraard kwamen we zeik-en zeiknat thuis, dus gauw onder een zweetdekentje gezet, en ikzelf hard aan de slag (uitmesten
) om warm te worden. Inmiddels staat ze ook al weer lekker onder d´r (nieuwe
) 150 grams deken, dus koud zal ze het voorlopig niet hebben.Groetjes Mandy
