gister heb ik na 5 maanden mn (ex)pony weer gezien. mn neefje liep al sinds begin juni te zeuren dat ik moest komen, dus dacht gister dat het er maar weer van moest komen (niet dat ik hem niet wil zien, maar moest gewoon ff over hem heen komen). maar goed hoorde dus dat zn manen eraf waren (zie verslag van de dag: zucht... spijt als haren op mn hoofd). en gister kwam ik daar aan. ik vroeg of ik ff in mn eentje mocht om te kijken of hij me nog zou herinneren. ik liep naar het hek en ik riep lucky. en tot mn grote opluchting kwam hij naar me toe ik was zo blij dat hij me nog herkende. dus ik hem stevig knuffelen overal





