Geplaatst Maar vandaag stond er opeens een auto aan het begin van mijn weggetje. De auto bleef een tijdje staan, ik stond al een beetje te kijken wat die auto daar deed.
Er werd een kindje gebracht, de moeder kon er maar net door met haar auto.
Even later kwamen de auto mijn weggetje afrijden en er stapte een meisje in rijkleding uit. In eerste instantie dacht ik meteen "nee, niet weer"
De vader stapte ook uit en hij deed het woord. Meisje reed op een manege (een van de beste uit de omgeving) en wilde heel graag in de buurt een verzorgpony. Op zich vond ik het bijzonder gunstig dat ze samen met haar vader kwam, haar moeder bleek ook te rijden. Precies het soort kind wat ik eigenlijk altijd zocht.
Ik heb haar laten rijden en ze reed vrij netjes, haar moeder kwam ook kennismaken en blijkt ook al jaren te rijden. Ouders willen haar helpen, staan erachter en begrijpen dat ze zich hier wel aan de regels moet houden en regelmatig moet komen
Nu ben ik dus van mijn geloof afgevallen en heb haar "aangenomen" als verzorgster. Wel met een proeftijd waarin we kijken of het allemaal goed gaat. Maar ik heb hier eigenlijk wel een goed gevoel over, vooral omdat de ouders ook iets van paarden afweten en zich er actief mee willen bemoeien.
Nu maar hopen dat het deze keer wel echt goed gaat want voor mijn dochter zou het heel gezellig kunnen zijn en ze zou eventueel straks met mijn jonge Welsh K kunnen gaan rijden onder begeleiding als die ingereden is.
Duimen jullie mee dat ik deze keer nu echt een geschikte verzorger heb gevonden?
