Mijn paard stond in een wei, langs een weg met veel toeristen. Er werd dus af en toe frietjes enzo aan mijn paard gevoerd...

Dat was het nadeel, ook een nadeel is het paard snel uit de wei gestolen kon worden. Ander nadeel is het met-de-zaklamp-voeren-als het donker was, en het gezeul met water in de winter als de kraan afgesloten was. Altijd alles op de wei doen, en iedere keer tuig in de auto meeslepen was ook niet optimaal.
Ik heb haar sinds zondag nu op een pension staan. 's avonds wordt ze binnengezet in ruime box op zaagsel, 's ochtend buitengezet. Totaal 16 paarden, die van mij staat met drie anderen in een wei. Is eigenlijk geen wei, groeit bijna geen gras, veel zand.
2x per dag voeren, er wordt het type voer gevoerd waar ik om vraag (moet nog blijken, kwestie van vertrouwen) en ze krijgt voordroog. Verlichte buitenbak aanwezig, bossen op 20 meter afstand, alles goed geregeld.
Toch twijfels! Is dat omdat ik niet meer hoef te voeren, en het idee heb dat ik mijn paard geen aandacht geef?? Is dat, omdat ze op een groene wei stond, en nu -wel met gezelschap- op een heeele karige wei?
Is dat omdat ze dag en nacht haar eigen plan kon trekken, en nu binnengezet wordt, ook al heeft ze daar geen behoefte aan???
Ik zit de hele dag aan mijn paard te denken (heeft ze het wel naar haar zin, krijgt ze het goede voer, mist ze het gras-eten niet, ze heeft steeds ruzie met de andere paarden en staat dan alleen in een hoekje...)
Heb het idee dat ze daar niet gelukkig is. Voor mij heeft de verhuizing zoveel voordelen, maar ik weet eigenlijk niet of ik mijn paard er ook een plezier mee doe

Zijn deze twijfels normaal, ben ik nu overbezorgd, of is dit een kwestie van verzorging-afkicken????
