Geplaatst 't Begon zo; Ik heb sinds zo'n 4maand een verzorgpony, Misty. Hartstikke leuk, maar dat doet er verder niet toe.
Er staan daar nog 2 paarden, een van de eigenaresse, daar staan de paarden ook, en een van een vriendin van de eigenaresse. Ik noem haar even X.
Het paard van X is nu 19 jaar, en heeft sinds kort iets aan haar pees (heeft de eigenaresse opgemerkt met naar buiten doen) en vroeg aan m'n moeder of ze er iets aan kon doen (m'n moeder is homeo-patie-istisch dierenarts ofzo?
) Dus m'n moeder er dezelfde avond nog heen gescheurt. Er was iets met de pezen ofzo, en daar kon ze druppels voor krijgen, kostte €5 euro. (JA, 5 EURO.) Dus ik ga zo naar X toe, tja, Je paard heeft iets aan haar pees, dat wist je al, maar m'n moeder is vanavond geweest (met toestemming van X) en je kon medicijnen krijgen, kost wel €5 euro, voor uitmeten, en de medicijnen zelf. Oh.. ik zou nog wel even kijken. Dus de volgende dag vroeg ik; ben je er al uit? Nou, ze vond het wel een beetje veel geld, omdat ze er geen vertrouwen in had dat het werkte.. maar ze betaalde wel, dus de volgende dag gaf ik haar de medicijnen. Die heeft ze doorgegeven aan de eigenaresse van het andere paard, die wou de druppels wel geven. Oke, eind goed, al goed, dacht ik zo.Maar nee hoor. Het paard van X had eerder wel een verzorgster, maar die was om privé redenen vertrokken daar. Daarna is het 'gedoetje' met de pezen begonnen. Nu is ze net een week aan de medicijnen, en ze had een andere verzorgster 'aan de haak geslagen'. Gisteravond kwam die andere verzorger voor de 2e keer kijken, en toen vroeg X ineens, zou ik het zadel halen? Ik keek haar met grote ogen aan; HET ZADEL?
Ja, zegt ze, M'n paard is al zo stijf, dus dan wil ik zo snel mogelijk beginnen met rijden.
Ik zei; En die pezen dan? (die medicijnen moesten 3 weken lang) ach, zegt ze, dat helpt toch niks.
Tja. Dan geloof je er toch niet in, help je paard maar naar de kl*ten. Veel plezier!
( X rijd er zelf niet op, omdat ze 'geen tijd' heeft
)Voor de rest heb ik ook maar niks gezegt, ik was het zó zat! en ik wou het nog een beetje 'netjes' houden.
Veel kan ik er ook niet aan doen, want met haar valt niet te praten, en het is tenslotte haar paard.
Ik kan me hier wel zo boos om maken!
Ze heeft me eerder ook wel gecommandeerd, maar nu ik er wat langer ben, en er me wat zekerder voel, bijt ik wel van me af;
'Je bent m'n moeder niet!' , 'Je kan zelf ook wel wat doen!'
Ook zo'n rare uitspraak van haar:
Ik wou de kruiwagen gaan schoonmaken, schreeuwt ze vanuit de stal; Nee die hoef je niet schoon te maken, word toch weer vies!
(wat een uitspraak,
dan kan je net zo goed ook geen andere kleren aan doen, word toch weer vies )Maarja.. Wat moet ik hier nu mee?!
Hij is toch enkel alleen bedoeld om mest in de scheppen? 
