Ik zou willen dat ik dat zo voelde, ik twijfel wel eens, of ik nou echt van Tiko houd. Ik wil dat het zo is, maar ik zou soms zelf willen dat er iets gebeurt waardoor ik er achter kom DAT ik ech van hem houd.
Ik denk wel eens (eerst zelfs vaak) ik verkoop hem!
Mijn eigen lieve paarjde, die ik zomaar wil verkopen....
Begrijp nie verkeerd, ik doe tiko nie zomaar weg, maar soms denk ik, schiet het ongewild door mijn hoofd. Toen ik begon met endurance rijden dacht ik.....stel ik koop nou een dravertje of een arabiertje
Nu ik me toch op de dressuur wil storten kijk ik jaloers naar die super bewegende nrpsjes!
Anderzijds ben ik helemaal over de toeren als er iets fout is met Tiek. Als hij zich k*t voelt, of een wond ofzow heeft, sta ik al te janken

Soms zou ik willen dat er iets ergs gebeurt waarbij ik er achte kom hoeveel ik van Tiko houdt. Natuurlijk wil ik dat nie echt....beetje vaag gevoel, ik legde het aan mandy uit, die snapte het, maar die snapt me bijna altijd

Wat voor manier van houden van ervaren jullie bij jou paard???