

Gisteren en vandaag heb ik de Welcome hengst weer gereden. Mijn streven is om er om de andere dag eventjes op te zitten, maar door de drukte op stal kwam het er vrijdag niet meer van.
Zaterdag heb ik hem dus voor het eerst bij ons op stal gereden. Juulia was even boodschappen halen en ik zou eigenlijk wachten met rijden todat ze terug was, omdat ze me even wilde helpen. Ze had nogal lang werk, en hij was zo braaf aan de longe, dus toen ben ik er maar gewoon op gaan zitten. Ik rijd nu dagelijks in een springzadel (... o wat verlang ik naar een bruine Grand Gilbert...) en vanwege de druk op de paarden en op je eigen knieën en rug stappen we op met een krukje. Dat kent Sven nu dus ook

Hij voelt verschrikkelijk safe aan, eigenlijk is het net of hij al jaren onder zadel is. In de wendingen zoekt hij nog een beetje steun en moet ik echt bijdrijven, maar als ik hem gewoon over de hoefslag laat draven kan ik hem heel gemakkelijk op eigen benen laten rondsjouwen. Het sturen naar links vind hij nog een beetje moeilijk, naar rechts gaat het al wat beter. Hij verschiet echt helemaal nergens van, maar kan zich wel flink groot maken. Maar daar heb ik niet zo'n moeite mee


Vandaag heb ik hem weer eventjes gereden, en ook een klein stukje galop meegepakt. Hij draaft liever dan dat hij galoppeert, maar je voelt hem wel echt "doortrekken" van achter uit. Als hij zijn balans kan bewaren voelt het heel erg fijn aan.
Ik vind het helemaal geweldig. Dit paard laat van nature dingen zien en voelen, die ik tot nu alleen maar na heel veel trainen bij mijn paarden een kort stukje voor elkaar kreeg. Ik rijd hem 20 minuutjes, en het kost allemaal zo weinig moeite. Echt superleuk! Ik vind het nooit zo geweldig om die hele groene paarden te rijden, maar met deze heb ik er toch wel verschrikkelijk veel plezier van.
Er staat nog een volle broer van Sven, die is nu 2,5. Ik heb hem dit voorjaar laten staan omdat Sven zoveel aparter leek, maar deze is toch wel verschrikkelijk goed bijgegroeid het afgelopen half jaar.


