Helaas had ze een vervelende medeling. Ze is naar utrecht geweest omdat Tara een bobbel op haar kaak had. Dat wist ik. Na onderzoek bleek dat ze kanker had en hoogstwaarschijnlijk nog maar een half jaartje te leven heeft. Arme Marjolein. Vorig jaar had ze een peesprobleem en dit jaar mocht ze eindelijk weer eens een galopje wagen. Ik moest toch wel slikken. Wat heeft ze toch een pech.
Deze week ga ik maar weer eens naar Tara toe. Het is ook zo'n lief beest. Ze heeft me leren ontspannen met buitenritten. Heeft Julius geleerd om buiten rustig te zijn. Tara. Altijd een rots in de branding.
Nu is ze gelukkig nog niet ziek. Bij de eerste symptomen laat ze de dierenarts komen en krijgt ze een spuitje. Marjolein gaat er vanuit dat het met twee maanden bekeken is.
Gelukkig is Tara nog niet ziek. Ze eet nog goed en er wordt ook nog met haar gereden. Marjolein kan zo goed afscheid nemen van haar lieveling. Toch is het niet eerlijk

Tara bij de hoefsmid

Haar koppie. Helaas een beetje onduidelijk