Dus ik kom aanrijden met de scooter, en zie Charmotte bij de stal staan met haar kont naar het hek. Dus ik stap af en roep: Motjuhhhh (haar roepnaam), toen gooide ze haar hoofd in de lucht, keek om, oortjes naar voren en hinnikte ze
Nou toen kon ik het niet meer houden hoor, en moest
Niet omdat ze er slecht uitzag ofzo hoor, maar gewoon omdat ik haar zo gemist had.... Ze zach er best goed uit voor zover in kon zien, helaas had ik de stalsleutel niet bij mij, dus kon niet bij haar....
Maar ik ga er vandaag heen en dan leg ik een briefje neer voor de eigenaar, ik zal ook foto's maken vandaag.
Ik vond het echt super lief dat ze hinnikte
Ze is echt heel eenkennig en moet niks van mensen hebben, toen ik haar net deed ging ze er altijd vandoor als ik haar uit de wei wou pakken en altijd haar oren naar achter... Maar de laatste tijd kwam ze altijd naar me toe, en niet meer haar oren zo dreigend in haar nek, ik kon onder haar door, op haar springen zonder zadel en hoofdstel.... Van alles, en nu ik een hele tijd niet was geweest vond ik het echt leuk dat ze me herkende en blij was me te zien

(anders had hij toch wel gebeld)