Geplaatst Er is al heel lang hommeles bij ons op de manege, elke keer is er wel wat...Je wordt er echt helemaal niet goed van...
De bedrijfsleiders zijn van de een op andere dag vertrokken omdat ze er niet langer tegen konden en sinds die tijd is het helemaal waardeloos.
De sfeer is weg, die ouwe (=eigenaar manege) spoort niet helemaal en loopt de hele dag te roepen "ik ben hier de baas", de verzorging van de paarden laat te wensen over, gewoon allemaal kleine rotdingen waardoor ik steeds meer en meer een hekel kreeg aan de manege.
Als je paard er staat moet je er gewoon elke dag heen, en elke dag ging ik met meer tegenzin daarnaar toe, gewoon door al die kleine rotdingen.
Persoonlijk heb ik nog wel mazzel dat ik vrij goed met die ouwe overweg kan, eigenlijk kreeg ik wel van alles van hem gedaan, alleen werd Japik niet gemest (terwijl ik er wel voor moet betalen), hij werd niet buiten gegooid enzo, kreeg alleen 2x daags voer, verder niks.
Dus ik had een meisje, dat daar altijd is, gevraagd of zij de verzorging van Japik op zich wilde nemen, dus het mesten en buiten zetten.
Dat ging eigenlijk hartstikke goed, ik kon op haar echt vertrouwen dat het allemaal gebeurde.....
Tot vandaag.............Ze belde me vanmiddag overstuur op dat die ouwe haar had verboden om nog langer iets met Japik te doen....Ze mocht er niet eens meer in de buurt komen, niet meer mesten, niet meer buiten zetten, enz enz......Japik mocht ineens helemaal niet meer naar buiten van hem, waarom weet niemand trouwens, en hij wilde zelf Japik gaan verzorgen......
En hij doet er echt geen kloten aan, helemaal niks, heeft me zelfs verboden om Japik helemaal uit te mesten elke dag (wat we wel gewoon deden natuurlijk!) omdat het goed zou zijn voor zn hoeven dat hij in een laag urine staat, werkt goed om droge hoeven en rotstraal ed te voorkomen!
Echt niet te geloven.........
Anyway, het is een veel te lang en gecompliceerd verhaal om helemaal neer te typen hier, maar vanmiddag is bij mij de bom gebarsten, toen ik de telefoon neerlegde ben ik in huilen uitgebarsten, gewoon door alle spanningen van de afgelopen tijd, ik heb er met mijn moeder over gesproken en we hebben besloten om Japik gelijk naar huis te halen.
Ben met die ouwe gaan praten, heb hem verder niks bijzonders verteld, alleen maar dat ik Japik thuis wilde gaan zetten en dat hij dus alleen deze 5 dagen nog maar stalgeld van me zou krijgen.
Hij was helemaal poeslief en daar ben ik eigenlijk wel blij om.
De laatste tijd schopt hij iedereen van het erf en maakt met iedereen ruzie, maar ik wil geen ruzie want als het in de winter heel erg slecht weer is ben ik hem nog hard nodig als ik graag in de binnenbak wil rijden, daarbij moet ik sowieso 2 keer in de week daarheen voor mijn menlessen, dus ik wilde absoluut geen gedonder maken.
In ieder geval staat Japik nu thuis, jammergenoeg heb ik nog geen stal voor hem, maar hij kan op de wei en als het nat wordt kan hij in de bak, die is zo mooi droog met de nieuwe drainage, en als het goed is hebben we over een paar weken een tijdelijke containerstal voor hem, tot die tijd redt hij het wel op deze manier.
Het is in ieder geval beter dan de hele dag in het stof staan te bijten, in een kleine box, die precies naast de rijbak is, die vreselijk droog is en constant stuift.
Hij kan nu tenminste lekker vrij rondlopen, ik heb hem voor vannacht wel een deken opgedaan, het koelt toch erg af snachts en omdat hij het niet gewent is om buiten te staan snachts...
Ben nu maar begonnen met zn dunne regendeken, als het kouder wordt gaat zn staldeken eronder, en het is tenslotte een koudbloed, dus het is niet helemaal een suikerpopje wat niet tegen een bui regen kan.
Aan de ene kant ben ik dolblij dat hij eindelijk thuis is, hier wacht ik de hele zomer al op, maar aan de andere kant baal ik omdat hij nog niet op stal kan......
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest even mijn ei kwijt..
maar het had wel lekkerder geweest als hij pas was gekomen als je alles thuis ook af had... maar goed, het is niet anders. en gelukkig kon je zonder ruzie weg daar..