Na een tijdje heen en weer gestuur van pb kwam ze nog ff langs, want ze kon het niet meer houden, dus wij in het pikkie donker naar stal en de wei in. Ik zag ze nergens. Tot ik ineens vanachteren een witte schim heel snel dichterbij zag komen.
Ze waren met z'n drienen aan 't oefenen voor de renbaan zo gaaf, want zo snel als dat ik ze zag komen zo snel zag ik ze weer gaan. Woouw was echt gaaf.
Wij de wei in en ik Exel roepen. Ze kwam rustig naar ons toe. ff bewonderd en geknuffeld. Sym was wat verlegen in het donker (maar goed ook met al die enge verhalen).
Nog ff de stal laten zien en de kast en terug naar huis. Hihi mijn broer helemaal ongerust, want ik bleef zo lang weg

Nou komt ze morgen weer om te rijden en te verzorgen.
Het gaat trouwens om Isabelle.
O ben zo blij dat ik eindelijk iemand heb.
