Geplaatst 
Na een hele periode weinig tot niets uitgevreten te hebben, behalve het gras in de wei, zijn we sinds kort weer wat aan het opbouwen.
Dat betekend dus stappen, stappen en stappen. Ik hield mijn hart vast, een Isolda op rust en vervolgens stappen, dat gaat nooooit lukken en helemaal niet voor een iets langere periode......
En weer zet ze me met open mond te kakken, want ze doet het voorbeeldig!
Ze is werkelijk zeer braaf, maakt geen onverwachtse sprongen, draaien of what so ever, wat ik zo van haar gewend ben.
Heel positief, kan ze haar rug ook niet verdraaien.
Ze komt nu langzamerhand weer wat los, aan de longe hebben we voor het eerst een rondje galop geprobeerd en ook dan laat ze redelijk los. (was ze voor het ongeluk ook niet, dus eigelijk hardstikke goed!)
Gisteren voor het eerst weer een paar keer wat drafjes geprobeerd en het gaat allemaal heel mooi. Weer dat verschrikkelijke brave, keurig netjes in een laag tempo, geen getrek, geen gedram!
En ik heb niet eens gedreigd met de meest verschrikkelijke dingen!
(zoals dat ik haar om ga ruilen voor een braaf paard
)Het is weer een nietszeggend verhaal misschien, over een paard in revalidatie
Maar het is wel mijn paard en het voelt verschrikkelijk goed dat het goed met haar gaat!!
