
De dierenarts belde even Utrecht om te overleggen en woensdag kon ze alweer naar Utrecht. In Utrecht aangekomen valt ze letterlijk van de trailerplank en komt ze op een knietje terecht

Toen moest ze weer naar de onderzoeksruimte en werd er weer van alles klinisch onderzocht. Deze keer had ze een hypotensie (lage bloeddruk) en een ruis in haar hart

Daarna het opvoelen weer, en de milt was harstikke vergroot en er was geloof ik ook iets met de dikke darm. Ze wouden haar dus weer houden en nu staat ze daar en wordt er weer een paar dagen lang gekeken wat eraan te doen is en of er nog wel wat aan te doen is.
Ik wordt al die onderzoeken langszaam zat, ik heb liever dat ze gelijk zeggen dat er niets meer aan te doen is en dat het aflopende zaak is want ik ben zelf ook niet helemaal achterlijk en zie dat heus wel. De ene keer ontnemen ze je al je hoop door te zeggen dat de organen onherstelbaar aangetast zijn en de andere keer mag je weer terug komen en beginnen ze gewoon weer overnieuw met alle onderzoeken om uiteidelijk weer tot dezelfde conclusie te komen, dat er niets meer aan te doen is. Natuurlijk heb ik nu weer een beetje hoop, maar maak dat dan ook een klein beetje waar zou ik zeggen......
Ik wacht maar weer af...... om 12 uur kunnen we bellen.
Vroeger:
Toen ze ziek werd: