Het begon vanmorgen, ik moest al vroeg bij de da zijn met mijn hond.
Vorige week had ik een bult ondekt in zn buik en omdat de da gisteren toch hier thuis moest komen, heb ik die even laten voelen/kijken.
Omdat Sam nu toch al 8 is en een schildklierprobleem heeft is het risico op tumoren aanzienlijk groter, dus het zat me lang niet lekker....


De da heeft gisteren nadat hij het had gevoeld gelijk een afspraak gemaakt en ik moest vanmorgen al vroeg op de praktijk zijn zodat ze een punctie konden doen...
Spannend natuurlijk, ik was al om 530uur wakker, puur van de zenuwen.
Maar de punctie viel heel erg mee, Sam reageerde eigenlijk nauwelijks ondanks dat ze met een naald in hem zaten te roeren...Toen de da het glaasje bekeek zei hij eigenlijk gelijk dat het de moeite van het opsturen niet waard was, het was voor 99.9999% zeker een gewone vetbult!
Oh wat was ik blij, want ik had al helemaal visioenen dat Sam dood zou gaan aan...je weet wel.....Maar gelukkig, uitslag is goed !!!!!!
2.
Vanavond moest ik om ongeveer 1900 uur de hengstenhouder bellen, Mika zou worden gescant (voor de 2e keer, dinsdag was het niet helemaal duidelijk, leek ze drachtig maar zeker was het niet), nou EINDELIJK !!!!!
Mika is drachtig!
Ben zo blij, we proberen nu al zolang, eigenlijk had ik al besloten dat dit de laatste poging zou zijn omdat het anders helemaal mega laat in het jaar is dat er een veulen geboren moet worden, maar eindelijk is het gelukt.
Ze heeft een hormoon kuur gehad, is 2 keer hengstig gespoten, ik had echt de moed al helemaal opgegeven...
Nu maar hopen dat het blijft zitten...Ik vind het allemaal erg spannend, aan het begin van het jaar dacht ik echt, ohg, even naar de hengst, dekken en klaar is klara, maar ik kwam er al snel achter dat het zo niet werkte.
Nu Evien nog, zij is weer hengstig gespoten, dus volgende week allemaal duimen please, 1 opgroeiend veulentje is ook maar alleen...

