Vandaag wou hij zich niet laten pakken, telkens kwam hij naar het hek en sjeesde dan weer weg. Hij bleef maar als een idioot rondjes scheuren. Dus mijn vader had Voltrack eruit gehaald en hem lekker achter gelaten. Paar minuutjes later kwam ik en daar stond hij hoor, meneer de opgewonden gek. Helemaal hyper en totaal buiten adem. Hij liet zich zo pakken en ik liep met m naar voren. Daar lag al eten in z'n bak dus toen vond ik het wijs om hem eerst uit te stappen, of iig op adem. En zijn ademhaling bleef hoog, en hij was nog steeds hyper (beetje adrenalinestootje). Na tien minuten stappen kwam zijn ademhaling eindelijk een beetje terug. Hij werd ook iets rustiger en toen heb ik hem maar binnen gezet om zijn eten op te eten. Gelijk weer over de rooie, hij viel aan op het eten alsof hij van z'n leven nog geen eten gehad had en was in no-time weer helemaal buiten adem, kon hij zn eten niet meer wegkrijgen.
En ik stond erbij en keek ernaar en schudde eens met mijn hoofd. Wat een krankzinnig beest!

Net toen ik ze naar binnen ging halen hadden ze ook flink rondgesjeesd. Echt ongelofelijk, Joop is echt compleet de weg kwijt en Voltrack is al geblesseerd, dus op dat gedoe zitten we echt te wachten ofzo. 't Zal wel herfst worden denk ik
