Gisteren hadden we een hoop plannen: natuurlijk hunebedden kijken en met de hond wandelen. Maar zo vlak voor Zwolle begon het te gieten en het hield maar niet op. In Benneveld ben ik natuurlijk even op Ameretto's vakantiestal geweest en daar liep het water net naar binnen, zo hard regende het. We hebben toen maar een groepje op pad gestuurd om boodschappen te doen, en daarna zijn we lekker film gaan kijken. Ik had Shrek al gezien, maar hij blijft leuk! 's Avonds uit eten, daarna dus The Matrix (zie mijn andere topic, ik heb lekker zitten bokken

Vanmorgen scheen de zon! Kreeg om 9 uur een goeiemorgen-sms-je van Maarten, 'uit een zonovergoten Hongarije'. Heb hem maar even een berichtje teruggestuurd 'uit een zonovergoten Benneveld'. Zijn reactie: 'Jammer, ik had jullie graag even jaloers gemaakt'.

Vroeg op dus (de een iets vroeger dan de ander, twee fanatiekelingen waren om kwart voor 8 al met de hond gaan wandelen) en na een lekker ontbijtje op naar de hunebedden! Nog een boswandeling gemaakt rondom het hunebed in mijn profiel (hond vond het allemaal ook fantastisch) en toen op naar het hoogtepunt van het weekend: manege Knollegruun in Schoonloo!
Halverwege de weg naar Westerbork afscheid genomen van drie meiden die niet mee gingen rijden, die gingen vast terug naar Utrecht, en wij zijn met z'n viertjes nog even doorgegaan. Op naar de manege dus! Dankzij mijn 'wie-wat-bewaart-heeft-wat'-tic kon ik twee van de drie vriendinnen in een complete ruiteroutfit steken (rijbroek, chaps en een cap), altijd mooi meegenomen.
Ik mocht -gelukkig, zoals ik had gevraagd- op Orlando, die leuke bonte waar Kitty met de eerste Noordelijke Boktrit ook op had gereden. Verder hadden we Ojé, Jannus en Poker mee, en nog wat meisje op pony's en twee mannen op paarden. Onze begeleider was André uit Aalden, en toen ik vertelde dat ik met Ameretto op vakantie was geweest in Benneveld, bleek dat hij mij en Nienke op een ochtend had zien rijden door Aalden. It's a small world...

Afijn, lekker een rit gemaakt van twee uur door de Schoonloose bossen. Ik zou Retje voor geen goud willen missen, maar deze keer was het wel een verademing om aan een lang teugeltje te kunnen galopperen in een groep. Althans, het eerste galopje. Orlando leek me een dieseltje, in het begin moest hij op gang komen maar later kreeg hij de smaak te pakken. We hebben nog een paar keer vaker gegaloppeerd en toen kwam ik erachter dat hij ook vrij goed kon... bokken!

We hebben ook vrij veel gestapt omdat het toch vrij warm was. Prachtige stukken bos gezien, veel moerassige meertjes en we moesten zelfs een heel stuk door het water waden omdat de ruiterpaden flink onder water stonden. Ook nog lekker gegaloppeerd over een modderpad, zodat we allemaal fijn onder de bruine spikkels zaten.

En toen zat ons weekendje Drenthe er weer op. Nog even pannenkoeken gaan eten in Oud-Aalden (ook al zo'n schattig dorpje) en toen terug naar Utrecht. Bij mijn vriendinnetjes begon de spierpijn al toen ze uit het zadel kwamen, en toen we net in Utrecht aankwamen, was er al eentje die behoorlijk last had van haar bovenbenen. Niet zo gek natuurlijk, zij rijden een stuk minder vaak dan ik. Ik wacht nu met smart de mailtjes af, ben benieuwd of ze morgen nog kunnen zitten...

In ieder geval was het een heel geslaagd weekend, en Maartens huisje is zo'n beetje de hemel in geprezen door de meiden. Toch altijd leuk om te horen, dus Maarten: ook via deze weg ontzettend bedankt!
