Geplaatst Ze voelde zo gespannen en zag in elke hoek spoken, jawel, madam is altijd errug stoer, maar zat er gister niet in. Mijn figuren werden tikje te vaak door mede-bakgebruikers afgebroken; halthouden in mijn lijn, schouderbuitenwaarts werd niet als zodanig gezien en moest ik uit en dat is dan voer wat het stressgehalte voedt
ze reageert dan zelfs superheftig als iemand anders in middendraf langskomt pfff.. gek paard. Op het eind reageerde ze zelfs niet meer op me toen ik d´r naar binnen stuurde en ze liep zo op een ander paard af! Heb me d´r een klets gegeven waar ze zo van schrok dat we een rondje door de bak geknald zijn. Niet zo prettig als je onder de medicijnen zit, had gelukkig vierdubbele dosis genomen
. Heb nog geprobeerd d´r ontspannen te krijgen en nog wat door te werken, maar dat zat er niet in.. Ben na een uur rijden het bos ingegaan waar ik dus van boosheid alleen nog maar kon huilen, wil niet boos zijn op m´n paardje, maar ze liep zo te stieren.
Het is af en toe ook zo´n draak grrrr. Ze is behoorlijk getraumatiseerd, vorige eigenaar heeft ze zelfs in coma terecht laten komen. Weet wel dat dat niet zal gebeuren, maar spookt soms toch door de kop, helemaal als ze niet voor rede vatbaar is
Denk ook dat er door die rugpijn meer spanning in mij heeft gezeten, wat natuurlijk ook niet ten goede van het rijden komt. Zal vandaag vast weer beter gaan, want het is echt een superschattie
hoor, maar gister zat me zo hoog dat ik het echt even van me af moest schrijven.