Vandaag met Roy naar de paarden toe net na de middag, eerst lekker Voice gepoetst en toen kreeg ik het idee om een eindje met Voice te gaan wandelen. Ik loop wel vaker een stukje met haar in de wei, vind mevrouw niet leuk, maar ze moet toch.
Het was te heet om met Jur te gaan rijden, maar stukje met Voice wandelen vond ik wel een goed idee.

Okay, dan door de voordeur van de stal, longeerlijn eraan, heb je meer lengte haha.

Wij richting het bos gegaan, stukje langs de weg, ging best. Ja ze liep wat te drammen en te draaien, want ze wilde helemaaaaal niet van mama weg (we zijn haar nu aan het afwennen van mams en dat gaat heel goed, steeds een heel aantal uren alleen in een box).
Dus in het bos werd ze steeds braver. Je trekt haar weer ff om je heen als ze te hard gaat en ze let weer op en loopt weer netjes naast je. Maar goed, langs allerlei vakantiehuisjes ed geen probleem. Ze begon alles om zich heen steeds interessanter te vinden en met d'r neusje over de grond te slepen om alles te kunnen ruiken, heel braaf.

We waren al een flink stuk richting huis (ik wilde niet dezelfde weg terug omdat ze anders weleens langs de weg hard terug naar stal zou willen gaan...) en toen gebeurde het.... Ze hoorde iets, draaide finaal om, scheurde er in galop vandoor. Ik probeerde houvast te krijgen op de grond, maar het was mul zand en ik kon dus niet vastzetten om haar om te kunnen trekken.



Maar ja, Roy er dus meteen achterna en ik snel terugrennen voor mijn foon die ik verloren was met vallen. Dan kom je er eens achter hoe snel zo'n verrot veulen is....



Gelukkig wist ze de weg terug te vinden en is ze naar huis gerend. Daar had Kim haar weer opgevangen en in de box gezet. Ze was wel geschrokken, maar stond (toen ik en Roy eindelijk weer op stal aankwamen na een eind door mul zand geploegd te hebben) doodleuk naast mams onschuldig te zijn. (WAAR is die ik-draai-haar-haar-nek-nog-eens-om-smily???)
Gelukkig weet ik in zulke situaties heel kalm te blijven en ga ik niet lopen stressen ed. Maar ja, voor hetzelfde geld had ze de weg niet terug geweten en was ze door het bos gestiert of de weg opgerend voor een auto.


Gelukkig is het goed afgelopen, maar ja, ze moet het toch leren.


