Geplaatst We zijn uiteindelijk nog anderhalf uur weggeweest, maar we hebben vooral veel gestapt, aangezien Ret er gisteren ook al een flinke rit op had zitten. Maar van vermoeidheid of spierpijn was bij hem niets te merken. Hij was op zich wel vrij relaxed, meteen in het begin wilde hij al zachtjes galopperen aan een lang teugeltje en dat doet-ie niet vaak. Eén keer hebben we een flinke sprint getrokken in galop, op een heel lang zandpad. Ameretto en Tosca wilden niet voor elkaar onder doen, gingen ongeveer gelijk op maar Ret won uiteindelijk met een hoofdlengte voorsprong. Wat kan die Haf lopen zeg! Maarten en Maro waren een eind achtergebleven, Maro doet het liever wat rustiger aan maar heeft wel een conditie waar je u tegen zegt!
Heel wat van de Drentse geschiedenis meegekregen: grafheuvels, de Galgenberg (of zoiets), de Pisberg (yeah right), Celtic Fields en als klapper natuurlijk... het hunebed! Als voorproefje werd Ret geconfronteerd met een enorme kei midden op een speelweitje. Hij was duidelijk 'not amused', wat deed dat ding daar? Ameretto in de staak en de snuif, maar na drie rondjes er omheen bleek dat het allemaal best meeviel.
Toen op naar 'de Papelose kerk'. Ik verwachtte een kerk, maar het bleek een hunebed te zijn waar je ook nog naar binnen kon via een of andere onderaardse gang. In de aanloop er naartoe verwachtte ik weer een of andere vorm van protest onder me, begon al van 'ja kijk maar goed, dat heb je thuis niet hè?', maar toen het zover was dacht Ret alleen maar dat het een enorme crosshindernis was. Als ik hem had laten gaan, dan was hij zo dat hunebed binnengewandeld.
Hebben we dat ook weer gehad. Ben benieuwd hoeveel van die hopen steen we deze vakantie nog gaan zien.
