Gedurende de drie weken dat mijn baasje op vakantie was, had ik een luizenleventje. Zo om de dag kwam de moeder van mijn baasje op mij rijden of me longeren. En och ik deed maar een beetje wat. Ik liet haar vooral niet merken wat ik kon, want dit was wel lekker relaxed zo.
Een keertje ben ik nog een keertje aan de wandel gegaan. Tja ze wist niet dat als mijn deur van de stal open staat ik er toch echt uit loop als ik daar zin in heb en er niemand in de buurt is. Het gras hier net buiten de stal is namelijk van een zeer goede kwaliteit
.Ik heb zelfs nog een week helemaal niets hoeven te doen, dan een beetje grazen en dollen in de wei. En genieten van een heerlijke poetsbeurt. Kortom niet alleen mijn baasje had drie weken vakantie. Ik ook.
Gisteren hoorde ik opeens mijn naam roepen door mijn baasje. Ik keek op en ja hoor. Ze was weer terug
. Maar ik liep niet al te enthousiast naar haar toe. Nee ze mag best eventjes weten dat ik het niet leuk vond om haar drie weken niet te zien.
Ze kwam me een heerlijk appel brengen en een flinke knuffel. Ze vertelde me dat ik nog een dagje vakantie had en dat ze de volgende dag weer kwam rijden.
Nou en die volgende dag was vandaag. Ik was wel blij dat ze me uit de wei kwam halen, want er zaten een hoop van die rot dazen.
Ze poetste me weer heerlijk zoals altijd en dat was toch wel weer lekker. Daarna besloot ze gelukkig op in de binnenbak te rijden zodat ik niet zo gestoken zou worden.
Alleen ik heb allerlei truukjes uit de doos te voorschijn gehaald, maar haar grenzen liggen nog steeds op dezelfde plaats. Ik mag nog steeds niet zomaar de teugels uit haar handen trekken, ik mag niet te langzaam slenteren. Ze wil dat ik mijn hele lichaam buig ipv alleen met mijn nek opzij te gaan. Ja ik vrees dat mijn vakantie nu echt voorbij is en dat ik weer aan het werk zal moeten.
(maar ja dat is ook wel weer leuk. Mijn lijf was in ieder geval na het kleine half uurtje rijden en stuk soepeler als daar voor.)
