Aangezien ik niet super lenig ben, moest ik met een poetsdoos erop klimmen. Ik deed dat niet echt handig, zeg maar gerust lomp.

Jur zetten het meteen op een lopen maar ik bleef wel zitten. Ik begrijp nu trouwens ook waarom ze zo doet als Maarten opstijgt!


Stukje de weg op, met mijn klompen aan dus ik moest mijn tenen goed omhoog houden anders vielen ze uit.

Op het kruispunt draaide Jur netjes om, dat is een compromis dat ik met haar heb, alleen naar buiten gaat moeilijk, dan gaat ze staken, stijgeren, omdraaien etc., maar ze loopt wel zonder mokken naar het kruipunt en terug.
Had wel wat met de zon die bijna onder was, zonder zadel met klompen op je paard. Een beetje ouderwets gevoel ofzo.

Toen wilde ik nog een stukje in de bak rijden, maar het begon zo te flitsen dat ik maar naar binnen ben gegaan.