Toen ik Jamey net had was ze mensenschuw,je kon haar hoofd niet aanraken (zweepslagen achter de oren

Ik heb vele keren gedacht:"oprotten met die knol" maar ik ben zo blij dat ik heb doorgezet.Na een paar weken begon Jamey vooruit te gaan,ze begon echt op te knappen en vooruit te gaan.En nu,vier maanden later.Ik mag haar hoofd aanraken,zelfs poetsen! Ik mag een halster omdoen,en haar hoofd overal aanraken.Ik mag haar over haar hele lichaam overal aanraken.Ik kan op haar rijden,zelfs zonder zadel in galop (mijn gebroken arm daargelaten),ik kan haar afspuiten,zelfs in haar nek,waardoor ze eerst ging hangen,maar nu laat ze het toe! Het rijden gaat heerlijk,ze gaat met de dag vooruit,ze heeft enorm veel bespiering gekregen.En zodra mijn arm beter is ga ik met haar priveles nemen.
Ik ben zo trots op mijn kleine meisje,wat ik heb geleerd kusjes te geven,die het vertrouwen in de mens weer helemaal heeft teruggekregen..
Toch maar even stilstaan voor het feit dat paarden kunnen veranderen,
met doorzettingsvermogen,liefde en begrip!